Χάσαμε λοιπόν.
Αρκετά νωρίς για να έχουμε σκεφτεί τα πάντα, αλλά αρκετά αργά ώστε να έχει περάσει η ένταση των παράπλευρων συναισθημάτων (σοκ, θλίψη, μελαγχολία) να δούμε λίγο το γιατί.
Το ΠΑΣΟΚ δεν έπεισε τους ψηφοφόρους του (Τετριμμένο και γνωστό- σαφές, δε, εκ του αποτελέσματος).
Το ΠΑΣΟΚ δεν έπεισε για το πρόγραμμά του και για τα πρόσωπά του (Επίσης κοινότυπο).
Το ερώτημα είναι για ποιο πρόγραμμα και για ποια πρόσωπα μιλάμε.
Πρόγραμμα: Κοινό, ελαφρώς δημαγωγικό (λογικό για κόμμα αντιπολίτευσης), σημαντικά συνθηματικό (φυσικό για λόγους συσπείρωσης και εικοινωνίας), ελάχιστα τεχνοκρατικό (απαράδεκτο για κόμμα που διαχειρίστηκε τον τόπο για τόσο χρόνο και τόσο πρόσφατα), ασαφές σε κρίσιμα πεδία (εκπαίδευση, ασφαλιστικό, θεσμικές αλλαγές).
Πρόσωπα: Το ΠΑΣΟΚ δεν επικοινώνησε την ομάδα που θα διοικήσει τη χώρα και θα αποτελέσει τη συλλογική διεύθυνση κόμματος και κυβέρνησης. Ο Παπανδρέου μόνος του αντιπάλεψε έναν Καραμανλή που διαρκώς εμφανιζόταν ως ο "καταλληλότερος" στην κοινή -των δημοσκοπήσεων- γνώμη. Δεν παρουσίασε μια ομάδα. Στην κυβερνητική πλευρά, ο πολίτης γνώριζε ότι, ότι και να γίνει, ο Αλογοσκούφης, ο Σουφλιάς, ο Παυλόπουλος, η Μπακογιάννη θα αποτελούν το βασικό κορμό μιας νέας Κυβέρνησης πάλι (όπερ και εγένετο).
Συμφωνούσες ή όχι, συμπαθούσες ή όχι, εκτιμούσες ή όχι, ήξερες ποιοι θα κυβερνήσουν.
Στο ΠΑΣΟΚ δεν έγινε διακριτή μια τέτοια ομάδα. Οι "παλιοί" δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ αν "απηλλάγησαν" των κατηγοριών του κακού παρελθόντος. Οι νέοι δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ αν είχαν σχέση με τον χωροχρόνο μας.
Υπάρχει πάντα και το ζήτημα της προεκλογικής πολιτικής επικοινωνίας και που αποσκοπούσε καθώς και το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε, απαιτήθηκε, προβλέφθηκε, ενδιέφερε (επιλέγονται λέξη/λέξεις ανάλογα με την εκτίμηση), η κινητοποίση του "όλου ΠΑΣΟΚ". Κι εδώ το "όλον" δεν προσδιορίζει τάσεις ή ρεύματα, είναι απλά μαθηματικό και αφορά στις χιλιάδες ενδιάμεσων και χαμηλών στελεχών που ανάκαθεν μάχοντο στα "πεδία" του προεκλογικού πολέμου και τώρα μάλλον παρακολουθούσαν με αγωνία τα τεκταινόμενα.
Αυτά ως πολύ πρόχειρες σκέψεις. Το επόμενο επίπεδο ανάλυσης αφορά στο γιατί έγιναν τα παραπάνω:
ήταν προϊόν αδυναμίας και ανεπάρκειας; Τότε η απλή (και σύντομη) αλλαγή ηγεσίας μπορεί και να λύσει μηχανιστικά το πρόβλημα
ήταν προϊόν σκοπιμότητας και προθέσεων; Τότε, εκτός της αλλαγής, απαιτείται και βαθύτερη συζήτηση για το πως θωρακίζεται ένας χώρος απέναντι στην επανάληψη τέτοιων φαινομένων και συμπεριφορών.
3 σχόλια:
Μαλλον δεν θα τα μαθατε ακομη τα νεα...Τελος εποχης για το ΠΑΣΟΚ ετσι οπως το γνωριζε ο κοσμος....
Αγαπητέ "πρεζα tv", δεν νομίζω ότι λέμε κάτι διαφορετικό. Τέλος εποχής.
Από την άλλη το ζητούμενο είναι αν υπάρχει νέα εποχή. Νέα Αλλαγή - Νέα πορεία ονομάζω το blog μου.
Και δεν θα σε κουράσω με τα συνηθισμένα περι απουσίας παρθενογενέσεων στην πολιτική.
Απλά θα πω ότι ακόμα και στο χειρότερο ποσοστό του από το 1981, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί επιλογή του 38% των ψηφοφόρων. Εκτός κι αν είσαι κι εσύ οπαδός εκείνης της αλείστου μνήμης τοποθέτησης του 1989 ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θέλουν ψυχίατρο.
Δεν θέλουν ψυχίατρο γιατί ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Θέλουν ψυχίατρο γιατί ίσως έφτασαν στην κατάθλιψη και την απογοήτευση.
Πιο πολύ όμως θέλουν κι αυτοί και όλοι μας μια σοβαρή, απλή, καθαρή πρόταση για το αύριο της χώρας, ως εναλλακτική της κακής και χωρίς προσανατολισμό διαχείρισης από τη ΝΔ.
Είμαι,επίτρεωε μου να το πώ,σε βάθος μελετητής και γνώστης της μαρξιστικής και κευνσιανής αντίληψης της Οικονομίας, μελετητής των μετα-μαρξιστών κοινωνιολόγων και πολιτικών φιλοσόφων, μετά τον Μάη'68...
Χρειάζεται, ειτε προερχόμαστε απο δεξιές οικογένεις, ειτε απο αριστερές(ξέρεις για Αρχέτυπα και connectivity tresholds)να προσφέρουμε στον τόπο.
Δεν εχω προσωπικό συμφέρον, αλλά νομίζω οτι ο Βενιζέλος μπορεί να γίνει πόλος έλξης επιστημονικού προσωπικού στον χώρο της πολιτικής.
Τεχνοκράτης δεν σημαίνει ανάλγητος κοινωνικά άνθρωπος.Ο Διαχειριστής δεν είναι κατ'αναγκη ο ψυχρος οικονομολόγος.Νιώθω πρώτα Κοινωνικός επιστήμονας και μετά Οικονομολόγος.Είμαι μέσα στο σύστημα αλλά προσπαθώ να σπάσω στεγανά, δεν είναι ανάγκη να σπάω βιτρίνες.
Ας διαβασούμε τους καιρούς, η Ελληνική κοινωνία δεν θέλει απλά ενα αντίβαρο στον ικανό(επιμένω σε αυτό )Καραμανλή.Θέλει μια μή ουτοπική προσέγγιση των πραγμάτων,θέλει μια πολιτική συγκροτημένων και εφαρμόσιμων(applied)πολύ-διανεμητικών αποτελεσμάτων, θέλει διάχυση των οφελειών απο την ανάπτυξη του ΑΕΠ,δηλαδή μέτρα με στόχευση την σταδιακή μετατόπιση των εισοδηματικών τάξεων σε πιο ασφαλή επίπεδα. Και χρειάζεται, επιτέλους, διαμόρφωση ορθολογικής αντίληψης σε κάθε άτομο, σε κάθε έλληνα.
Το ευρώ έγινε εργαλείο κακής χρήσης, τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου είναι μή ανταποδοτικά για την πλατιά μάζα των ιδιωτικών υπαλλήλων, αυτό είναι δυστυχώς πραγματικότητα, δεν είναι κομμουνιστική ρητορεία.
Η χώρα χρειάζεται ικανούς στην πολιτική Κοινωνιολόγους, Μακρο-οικονομολόγους Κοινωνικούς και Οικονομικούς Ψυχολόγους, ώστε να αποδώσει τα κοινωνικά οφέλη η τεχνοκρατική δημοσιονομική διαχείριση.
Σοσιαλισμός με ευχολόγια και ευμάρεια για όλους, δεν γίνονται χωρίς μηχανισμούς υποστήριξης της κοινωνικής θυρίδας της οικονομίας...
Δημοσίευση σχολίου