Στα πλαίσια του φετινού εορτασμού για την 67η επέτειο του Έπους του 1940, το ΠΑΣΟΚ προσφέρει τη θεατρική Υπερπαραγωγή "Ντούτσε - Φύρερ φύγετε!!" σε σενάριο - σκηνοθεσία Θεόδωρου Πάγκαλου (όσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου στο "Δείπνο για τέσσερις εκσυγχρονιστές" 1996), με πρωταγωνιστές τον Βαγγέλη Βενιζέλο στο διπλό ρόλο Ντούτσε - Φύρερ (Όσκαρ α΄ανδρικού ρόλου στην ταινία επιστημονικής φαντασίας "Υπονομευτές" 2004-2007), το Γιώργο Παπανδρέου στο ρόλο του Ιωάννη Μεταξά να λέει το ΟΧΙ (όσκαρ α' ανδρικού ρόλου στο "Το δαχτυλίδι είναι θαμπό"2004, όσκαρ σεναρίου επιστημονικής φαντασίας στο "Υπονομευτές" 2004-2007), τους Γιώργο Παναγιωτακόπουλο (όσκαρ ειδικών εφέ στο "Μουντζώστε τον Πρωθυπουργό" Συνέδριο 1996) και Χρήστο Παπουτσή στο ρόλο των τσολιάδων.
Φιλική συμμετοχή Βάσω Παπανδρέου (όσκαρ α' γυναικείου ρόλου στο"Δείπνο για τέσσερις εκσυγχρονιστές" το 1996, όσκαρ σεναρίου στο "Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης" 2007) στο ρόλο της Σοφίας Βέμπο.
Ειδικά εφέ Κώστας Λαλιώτης (όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για το "Ακη - Κώστα, Κώστα - Άκη", 1996), επιμέλεια Νίκος Παπανδρέου (όσκαρ σεναρίου σκηνοθεσίας για το "Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου" 2004-2007)
Η πλοκή του έντονα αλληγορικού και σουρεαλιστικού αυτού θεατρικού δρώμενου εξελίσσεται στην Ελλάδα του 1940, όπου ηγέτης της είναι ο Ιωάννης Μεταξάς (Γιώργος Παπανδρέου), ο οποίος αφού έχει υπονομευτεί εδώ και πολλά χρόνια από διάφορους εκσυγχρονιστές, βρίσκεται απέναντι στην φασιστική - ναζιστική εισβολή των Ντούτσε - Φύρερ (Βαγγέλης Βενιζέλος), οι οποίοι από απειλούν ότι θα στρίψουν την Ελλάδα στο χάρτη πιο δεξιά.
Οι τσολιάδες (Παναγιωτακόπουλος, Παπουτσής) δραστηριοποιούνται αμέσως και τρέχουν στην Πίνδο (τα γυρίσματα έχουν γίνει στο Καστρί) και εμψυχωμένοι με τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο (Βάσω Παπανδρέου), προσπαθούν να ανατρέψουν τη δεξιά στροφή διώχνοντας το Ντούτσε και το Φύρερ.
Στο δρόμο όπως τα πράγματα μπερδεύονται, οι βασικοί πρωταγωνιστές μεταφέρονται στη σύγχρονη εποχή, οι ρόλοι μπερδεύονται και το κοινό της παράστασης καλείται να αποφασίσει για την εξέλιξη της πλοκής μέσα από κάλπη που στήνεται στο κέντρο της Πλατείας του θεάτρου.
Πρεμιέρα 11 Νοεμβρίου, θέατρο Χαριλάου Τρικούπη.
Φιλική συμμετοχή Βάσω Παπανδρέου (όσκαρ α' γυναικείου ρόλου στο"Δείπνο για τέσσερις εκσυγχρονιστές" το 1996, όσκαρ σεναρίου στο "Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης" 2007) στο ρόλο της Σοφίας Βέμπο.
Ειδικά εφέ Κώστας Λαλιώτης (όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για το "Ακη - Κώστα, Κώστα - Άκη", 1996), επιμέλεια Νίκος Παπανδρέου (όσκαρ σεναρίου σκηνοθεσίας για το "Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου" 2004-2007)
Η πλοκή του έντονα αλληγορικού και σουρεαλιστικού αυτού θεατρικού δρώμενου εξελίσσεται στην Ελλάδα του 1940, όπου ηγέτης της είναι ο Ιωάννης Μεταξάς (Γιώργος Παπανδρέου), ο οποίος αφού έχει υπονομευτεί εδώ και πολλά χρόνια από διάφορους εκσυγχρονιστές, βρίσκεται απέναντι στην φασιστική - ναζιστική εισβολή των Ντούτσε - Φύρερ (Βαγγέλης Βενιζέλος), οι οποίοι από απειλούν ότι θα στρίψουν την Ελλάδα στο χάρτη πιο δεξιά.
Οι τσολιάδες (Παναγιωτακόπουλος, Παπουτσής) δραστηριοποιούνται αμέσως και τρέχουν στην Πίνδο (τα γυρίσματα έχουν γίνει στο Καστρί) και εμψυχωμένοι με τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο (Βάσω Παπανδρέου), προσπαθούν να ανατρέψουν τη δεξιά στροφή διώχνοντας το Ντούτσε και το Φύρερ.
Στο δρόμο όπως τα πράγματα μπερδεύονται, οι βασικοί πρωταγωνιστές μεταφέρονται στη σύγχρονη εποχή, οι ρόλοι μπερδεύονται και το κοινό της παράστασης καλείται να αποφασίσει για την εξέλιξη της πλοκής μέσα από κάλπη που στήνεται στο κέντρο της Πλατείας του θεάτρου.
Πρεμιέρα 11 Νοεμβρίου, θέατρο Χαριλάου Τρικούπη.
19 σχόλια:
χα χα γέλασα με την ψυχή μου.
Μόνο που οι αμέτοχοι και μακρινοί αμερικάνοι (ΝΔ) χαμογελούν γιατί σύντομα θα έρθουν ως ο "απο μηχανής θεός". Και "Ανατολικά της Εδέμ", τέλειωσε ο "ρώσικος χειμώνας" και τα Αλαβανικά καλάσνικωφ ετοιμάζονται...
Η σιγουρια του δικομματισμου, επιτρεπει την πολυτελεια παρακολουθησης ταινιων ζωηρας εως νοσηρας φαντασιας και θεατρι-νι-κων παραστασεων...
Το εργο συνεχιζει να παιζεται για δευτερο μηνα με "επιτυχια" (τρομαρα μας) επειδη υπαρχουν ακομη θεατες με υψηλο επιπεδο "κατανοησης" και "αποδοχης" της λογοτεχνικης υβρεολογιας...
Ας κανουν πως φευγουν οι θεατες να πανε σε ΤΡΙΤΟ θεατρο να δουμε ποσο γρηγορα θα μαζεψουν το σκηνικο
Εχω δικιο ή εχω επηρεαστει απο την πλοκη;
Απο τα καλυτερα που εχω διαβασει. Χρειαζοταν κατι τετοιο μετα την αλληλοφαγωμαρα των τελευταιων ημερων.
Γιώργο γεια σου
Ταλαίπωρος ΠΑΣΟΚος και εγώ όχι σαν και σένα …
Πραγματικά ταλαίπωρος! Από αυτούς που τρέχουν τζάμπα ;;; Του θυμάσαι;;; Έεεετσι μπράβο. Παρατήρησα κάτι …τον Βαγγελάκη στο απυρόβλητο έτσι … (καλά όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας…). Ωραία τα λες έτσι και χειρότερα είναι τα πράγματα αλλά… για πες μου τι έκανες εσύ όταν μπορούσες γιατί τώρα δεν μπορείς και πολλά πολλά για να μην φτάσουμε εδώ που είμαστε;;;.
Η γιαγιά μου είναι αθυρόστομη και λέει το εξής …
Το σκατ…ο όταν το βλέπουμε το κοροϊδεύουμε
Ξεχνάμε ότι είναι δικό μας …
Η αλήθεια είναι δύσκολη και πικρή Γιώργο.
Τα λέμε…Fisherman
@ fisherman,
δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που τρέχει με αμοιβή και ποια ακριβώς είναι η αμοιβή. Το ότι διετέλεσα ΓΓ Υπουργείου είναι σαφώς μια αμοιβή. Το πως την πληρώνω σήμερα είναι μια άλλη συζήτηση.
Ένα άλλο ερώτημα είναι το τι έπρεπε να κάνω τότε που όπως λες μπορούσα. Στήριξα συγκεκριμένες επιλογές στο Κόμμα και στην Κυβέρνηση. Δεν έχω μετανοιώσει και μάλλον είμαι περήφανος για αυτές. Επίσης στήριξα τον ΓΑΠ όταν εξελέγη. Ούτε για αυτό έχω μετανοιώσει. Ίσως να μην είμαι τόσο περήφανος. Το ερώτημα είναι αν ο ΓΑΠ είναι περήφανος είναι για τις δικές του επιλογές.
Για το ΒΒ έχω τοποθετηθεί ανοικτά από τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου. Δεν σημαίνει ότι είμαι οπαδός ή προσωπολάτρης. Απλά θεωρώ την καλύτερη λύση που έχουμε σήμερα.
Τέλος, η ιστορία με τη Χουάνα την παρθένα στο blog σου είναι πολύ καλή. Ρίξε και μια ματια στου τσουκνίδα (καπ - κουμ). To ρίξαμε όλοι στην πλάκα.
Ρε λαμόγιο Σακελλίωνα, κάνε μας τη χάρη που θα μας το παίξεις και οπαδός της κάθαρσης, του κρυστάλινου πολιτικού λόγου και της πολιτικής ηθικής...! Έλεος! Νομίζεις ότι τρώμε κουτόχορτο; ότι δεν θυμόμαστε τα μόλις πριν ένα χρόνο διαδραματισθέντα στο Μαρούσι που μόλις έφαγες μαύρο πήγες και έτρεξες πίσω από τον άλλο ανύπαρκτο (γιατί ό ένας είσαι εσύ!) τον Ραγκούση, τον αχυράνθρωπο του Τζανίκου; Όξω λαμόγιο!!!! Τα ίδια έκανες και τώρα... έτρεξες σαν γλύφτης καθ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση που είσαι, να γλύψεις και τον Βενιζέλο γιατί πίστεψες ότι είναι γκανιάν και τελικά σου βγήκε και αυτός κουτσό άλογο! Κάτι τέτοια λαμόγια σαν κι εσένα έκαναν το ΠΑΣΟΚ αντιπαθές στον ελληνικό λαό. Όξωωωωωωωωω!!!!! ...να ξεβρωμίσει ο τόπος από σένα κι άλλα παρόμοια σκουλίκια της πολιτικής!
Για την παραπάνω παρατήρηση:
Προβληματίστηκα αν έπρεπε να κάνω χρήση της δυνατότητας που έχω να διαγράψω το σχόλιο. Αποφάσισα πως δεν θα το διαγράψω, πιστεύοντας πως κάθε άποψη, ακόμα και οι φασιστική, έχει δικαίωμα να εκφράζεται. Μιλάμε για αριστερά και δεξιά και κλείνουμε τα μάτια μας σε ολοκληρωτικές συμπεριφορές.
Ο ολοκληρωτισμός έχει σήμερα δυο πρόσωπα:
1. Ενυπόγραφες αόριστες και απρόσωπες καταγγελίες: Θεωρίες συνομωσιών, υπονομεύσεων, γενικόλογες κατηγορίες για πλουτισμό και διαφθορά και
2. Ανώνυμες προσωπικές επιθέσεις. Που θίγουν -ή νομίζουν ότι θίγουν- αξιοπρέπεια και υπόληψη.
Ο blogοδιάλογος επιτρέπει αυτού του τύπου την ανωνυμία. Για αυτό και δεν σβήνω το σχόλιο. Και είναι ίσως ευκαιρία να διαφανούν και συμπεριφορές και αντιλήψεις.
Και πάντα ο ολοκληρωτισμός έχει και τα στοιχεία του οπορτουνισμού. Από την μερική και στρεβλή αλήθεια στη γενικότητα. Μέσα από την ανωνυμία -ή τον όχλο.
Για το αν είμαι υπαρκτός ή ανύπαρκτος δεν απαντώ: Στο blog μου και στα σχόλιά μου χρησιμοποιώ και το όνομά μου και τη φωτογραφία μου.
Για το μαύρο στο Μαρούσι, ο καβαλάρης είναι ελλιπώς ενημερωμένος. Η "πλατιά συμμετοχική διαδικασία" του ΓΑΠ για την επιλογή υποψηφίου Δημάρχου, εμπεριείχε μια δομική αντίφαση: Υπάρχει δημοκρατία στη συμμετοχή και στην ψηφοφορία. Το δικαιώμα του εκλέγειν το έχεις ανεπηρρέαστα. Το δικαίωμα του εκλέγεσθαι δεν έχεις αν δεν είσαι εκλεκτός. Κάτι, παρόμοιο επιχείρησε και το βράδυ των εκλογών για τον εαυατό του: όχι εκλογή προέδρου, αλλά δημοψήφισμα για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του.
Δυστυχώς ή ευτυχώς λοιπόν, δεν έφαγα "μαύρο" στο Μαρούσι, όπως αναφέρεται. Δεν είχα καν τη δυνατότητα υποψηφιότητας.
Επέλεξα να είμαι υποψήφιος με έναν άλλο συνδυασμό, ο οποίος δεν μπόρεσε να εκφράσει πλειοψηφική τάση στήν πόλη. Έχασε τις εκλογές, βγήκε τρίτος. (Σημειώνω μόνο πως κατέγραψε 16% σε ένα μεγάλο Δήμο όπως το Μαρούσι την ώρα που τον Τσίπρα τον κάναμε μάγκα ενώ πήρε μόλις 11%).
Για το γλύψιμο κατ' επάγγελμα: Φοβάμαι πως είμαι αρκετά ψώνιο για να μπορέσω να γλύψω κάποιον. Και αυτό μάλλον είναι το πρόβλημά μου. Πιστεύω πολύ έντονα και παθιασμένα στις ιδέες που έχω κατασταλάξει και δύσκολα υποκύπτω σε άλλη άποψη. Με τέτοιο μυαλό, δύσκολα γίνεσαι γλύφτης.
Τώρα, αν εκτός από το Σημίτη, την κυβερνητική περίοδο 2000-2004 κι εγώ δεν ξέρω ποιον άλλο, φταίω κι εγώ που έγινε αντιπαθές το ΠΑΣΟΚ στον Ελληνικό Λαό, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως λυπάμαι που έκανα τόσο μεγάλη ζημιά. Δεν ήξερα ότι έχω τόσο σημαντικό μερίδιο στην ήττα της 16ησ Σεπτεμβρίου. Τελικά ένας "ανύπαρκτος" μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη.
Τέλος δεν είμαι οπαδός καμιάς κάθαρσης ή κρυστάλλινου λόγου. Η κάθαρση ως έννοια έχει κι αυτή στοιχεία ολοκληρωτισμού. Κι ο λόγος δεν έίναι ανάγκη να είναι κρυστάλλινος, ούτε καν σωστός. Αρκεί να είναι ειλικρινής, ευθύς και επώνυμος.
Η μη διαγραφη (του αναποδεικτου σχολιου) δειχνει την τολμη και την καθαροτητα σου και αυτο ανεξαρτητα απο τα λαθη που πιθανον διεπραξες.
Οποιος ενεργει ενδεχεται να κανει και λαθη (αρκει να μη ειναι συνειδητα), οποιος απλως σχολιαζει (ιδιως μ' αυτον τον τροπο) ακινητος σε μια καρεκλα τα αντιθετα αποτελεσματα φερνει απο αυτα που προσδοκα.
Φιλε διεγραψαν σχολιο μου που τους ελεγα: "θα ειστε πιο πειστικοι αν δεν χρησιμοποιητε ακομψες εκφρασεις"
καλη μερα, προχωρα
Xιλιάδες γερμανοί αναγνώρισαν το εγώ τους στον Χιτλερ και χιλιάδες σοβιετικοί έβλεπαν στον Στάλιν το αυστηρό υπερεγώ τους..Ετσι και στις συγχρονες δικτατορίες των δημοκρατικοποιημένων πλυντηρίων εγκεφάλου(ΜΜΕ),άπειρος αριθμός ατόμων αναγνωρίζει σε ηγετικές φιγούρες( λαμπερά μηδενικά είναι συνήθως)κάποιες μύχιες πλευρές του εσώτερου κόσμου του: όλοι μας κρύβουμε σε ένα σημείο την αφ'υψηλού μεσσιανική νοοτροπία του Καραμανλή,την πονηρή οραματολογία και αθωότητα του Γιώργου και την τολμηρή και παρορμητική αρχηγομανία του Βενιζέλου.
Αλλά τελικά,όλοι ψάχνουμε τον τύρρανο μας, είτε γιατί εν τον νιώσαμε στην παιδικοεφηβική ηλικία, είετ για θέλουμε να τον ''εκδικηθούμε''. Η δημοσιοποίηση στα blogs των πολιτικοφιλοσοφικών και κοινωνικοοικονομικών μας γνώσεων και θέσεων, δεν είναι τίποτα άλλο απο βαθιά κρυμμένη ανάγκη προσφοράς σε κοινοτικό επίπεδο,ειτε μεγάλο είτε μικρό.Η διαφορά είναι οτι περιορίζουμε τις ατομικές φιλοδοξίες καθοδήγησης σκέψεων και λόγω ασφάλειας και επιλογής χρόνου, φιλτράρουμε τηνγραφική μας αποφόρτιση πριν την ρίξουμε στην οθόνη.
Δωρεάν ομαδική ψυχοθεραπέια απο κοινωνικές και πολιτικές νευρώσεις,απ οικονομικούς μαζοχισμους και φετιχοποιήσεις αντικειμένων και ιδεών: αυτό είναι η blogosfaira για μένα,τουλάχιστον.Σας ευχαριστώ που συμβάλλετε σε αυτό,και μάλιστα με επίπεδο συνεισφοράς σχεδόν χειρουργικής ακρίβειας(δεν γράφω πάντως για να αποτοξινωθώ απο την αριθμολαγνεία και την εργαλεικής φύσεως δουλειά μου, να συγχωνέυω εταιρείες, να επενδύω λεφτά μεγάλων καπιταλιστών,καιν να αποκωδικοποιώ αριθμού και πληροφορίες του καπιταλιστικού συστήμταος κερδίζοντας απο την συμβουλευτική στην χρημ/κή(είμαi Ιnvestment Banker kai Strategic Manager σε ένα απο τα αυγχρονα χταπόδια που απλώνουν πλοκάμια στις κοινωνίες μέσω της οικονομικής τους ισχύος( Venture Capitals).
Eυτυχώς, δεν χρειάζεται να διώξω κόσμο απο τις δουλειές του...
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΓΙΩΡΓΟ,ΕΓΩ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΒΡΙΖΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ,ΣΑΣ ΘΕΩΡΩ ΣΟΒΑΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ,ΕΙΜΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΑΠΟ ΤΟ 86,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ,ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΕΓΩ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΓΙΩΡΓΟ ΑΛΛΑ,ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΠ,ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΞΙΟΥΣ ΑΔΕΞΙΟΥΣ ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ,ΕΧΩ ΑΔΙΚΟ?
Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα ψυχικής ενότητας στα 2 "κόμματα εξουσίας", το οποίο χρειάζεται απλά αφορμή για να εκδηλωθεί.
Το πρόβλημα ψυχικής ενότητας μπορεί να διορθωθεί αν συνειδητοποιήσουν τα στελέχη τους, ότι είναι ανέφικτο το 40% των πολιτών να έχει πλήρη ιδεολογική ταύτιση, αλλά κάνει μίνιμουμ συμφωνίες..
Τώρα, όταν έρθει η ώρα της άσκησης διακυβέρνησης από ένα δήμο μέχρι τον ΟΗΕ, εκεί χρειάζονται και άλλες ικανότητες..Αυτές τις ικανότητες δεν είναι απαραίτητο να τις έχει ένα πολύ χρήσιμο μέλος οποιουδήποτε κόματος για άλλες όμως "δουλειές" για τη θέση του αιρετού λαϊκού αντιπροσώπου π.χ. ή του μέλους μιας "τράπεζας παραγωγής γενικών ιδεολογικών θέσεων" κτλ..
Η δημοκρατική διαδικασία οργανώνει όλα αυτά τα επίπεδα, ώστε να μην υπάρχει αυθερεσία από τη διοίκηση..
@ ανώνυμος
Την πλευρά της αγωγής του καθενός και του τρόπου έκφρασής του, δεν μπορεί κανείς να την καθορίσει, ειδικά σε ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης όπως η blogoσφαιρα. Το τι λέει ή γράφει ο καθένας εκφράζει απόλυτα τον ίδιο και αντανακλά το χαρακτήρα του.
Τώρα, σε ένα επίπεδο κομματικής λειτουργίας και διαλόγου, ισχύουν εν μέρει αυτά που λέει ο ΚΑΠΚΟΥΜ.
Το πρόβλημα όμως δεν βρίσκεται στο επίπεδο των συμφωνιών σε ιδεολογικό επίπεδο που πρέπει να κάνουμε για την αναγκαία συνύπαρξή μας. Βρίσκεται στην απουσία διαδικασιών συνύπαρξης, διαλόγου και ομογενοποίησης που θα οδηγούσαν στη διατύπωση τέτοιων συμφωνιών.
Εκτός όμως από τις συμφωνίες, οι διαδικασίες αυτές θα βοηθούσαν και στην εκτόνωση και διαχείριση των κρίσεων, των εντάσεων και των διαφωνιών.
Είναι επόμενο, λοιπόν, από τη στιγμή που δεν υπάρχουν αυτές οι διαδικασίες, ο καθένας να αναζητεί το δρόμο έκφρασης των απόψεών του αλλού. Και εκεί το κάνει, όπως είπα, βάση της αγωγής του και χωρίς τη προηγούμενη διαδικασία συναισθηματικής και εντασιακής "αποφόρτισης" που θα προσέφερε ένας οργανωμένος εσωκομματικός διάλογος.
Αυτό, τελικά, αγαπητή συντρόφισσα, είναι το μεγάλο σφάλμα του ΓΑΠ. Ότι ακύρωσε, με τον τρόπο που λειτούργησε στο οργανωτικό επίπεδο του ΠΑΣΟΚ, κάθε τέτοια διαδικασία. Από αυτήν την έλλειψη (σε συνδυασμό και με άλλες αδυναμίες ή λάθος ενέργειες) προέκυψε η χαλάρωση της ψυχικής σύνδεσης και η απουσία της αίσθησης ότι παλεύουμε όλοι για τον ίδιο σκοπό.
Κι εκεί, αν θές, βρίσκεται και η βάση της δικής μου στάσης υποστήριξης στον ΒΒ: Πιστεύω ότι ο ΒΒ θα δώσει αυτό το βήμα συζήτησης και διαλόγου που, άγαρμπα κατά τη γνώμη μου, κατήργησε ο ΓΑΠ
αγαπητέ Γιώργο πέρνα σήμερα αν θέλεις από τα λημέρια μου. ϊσως σε ενδιαφέρει το θέμα.
ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΣΕΒΑΣΤΗ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΠΟΛΛΑ.ΒΑΣΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΓΩΣΕΙ,ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΑ ΕΝΑΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΡΧΗΓΟ.ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ,ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΕΧΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Φίλε Γιώργο
Μετά από καιρό επισκέπτομαι το blog σου.
Το θέμα του ηγεμονισμού είναι το σημείο τριβής μεταξύ των στελεχών και φίλων του ΠΑΣΟΚ, που βρίσκονται αντιμέτωποι μεταξύ τους, δυστυχώς.
Ο ηγεμονισμός έχει αναδειχθεί σε πρωταρχικό χαρακτηριστικό.
Αυτό όλοι μας πρέπει να το σπάσουμε.
Ο Πάγκαλος μπορεί να το είπε επιτιθέμενος προς τον Βαγγέλη.
Ισχύει όμως και για όλους όσους θεωρούν ότι μπορούν να σώσουν το Κίνημα από τους άλλους.
Στη συγκεκριμένη στιγμή, ενώ εμείς ασχολούμαστε με τις δικές μας παράνοιες, μια κυβέρνηση, που στηρίζετε στα κελεύσματα της ΕΕ, ετοιμάζει την επίθεσή της στα λαϊκά στρώματα, που εμείς έπρεπε να προστατεύουμε.
Λάθη τα προηγούμενα χρόνια κάναμε και μεγάλα.
Προωθήσαμε Γιώργο πολιτικές όπως η ημιαπασχόληση και η απελευθέρωση των δανειοληπτικών συνναλαγών με αποτέλεσμα να μετατρέψουμε ένα λαό σε πειραματόζωο των "ευρωπαϊκών προγραμμάτων" και των παλινωδιών των επιτοκίων.
Αυτά Γιώργο πρέπει ως Κίνημα Σοσιαλιστικό να στηλιτεύσουμε.
Πρέπει επιτέλους να δωθεί το μήνυμα σε μια ΕΕ ότι δεν μπορεί οι κεντρικές της πολιτικές να γίνονται, είτε βραχνάς, είτε βρόγχος για τους λαούς.
Εμείς καθορίζουμε τις πολιτικές με μέριμνα το λαό.
Δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται οι αποφάσεις της ΕΕ, για την αντιεργατική μεταστροφή του ασφαλιστικού συστήματος.
Εδώ πρέπει να δώσει μορφή και φωνή το ΠΑΣΟΚ, στα οράματα του Λαού.
Όχι με αριστερίστικες κορώνες, αλλά με μια λαϊκή προοπτική και προτάσεις ανάπτυξης.
Το Κίνημα πρέπει να έρθει κοντά στο Λαό, όχι ως σωτήρας αλλά κοινωνική δύναμη.
Ηγέτες δεν πρέπει να γίνουν τα πρόσωπα, αλλά όλο το Κίνημα.
Σε χαιρετώ μέσα από τη διαφωνία μας, γιατί ξέρω ότι μέσα από αυτή θα έρθει η σύνθεση και τελικά η ελπίδα.
κάπου διάβασα κάτι καλό
Δεν θέλουμε Ντούτσε ή Φύρερ, αλλά Πάγκαλο!
Ή γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει!
ΚΥΡΙΕ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΑΤΕ ΣΤΟ ΝΑ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ 7-8 ΧΡΟΝΙΑ (ΑΡΑ ΕΙΧΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ) ΚΑΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΕΡΘΕΙ Η ΔΕΞΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΥΝ ΝΕΟΥΣ ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ?
@nakas
Οι συμβασιούχοι που είχαν 7-8 χρόνια στη ΓΓΝΓ δυστυχώς δεν πληρούσαν τα κριτήρια που προέβλεπε ο Νόμος για τη μονιμοποίησή τους. Οι προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες δεν είχαν φροντίσει ώστε οι συμβάσεις να γίνουν με τις διαδικασίες του Ν2725, δεν είχαν έγκριση εξαίρεσης από τις διατάξεις του Ν2190 από το ΑΣΕΠ και το σημαντικότερο δεν ήταν καν συμβασιούχοι στη ΓΓΝΓ, αλλά στο ΕΙΝ.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να νομιμοποιηθεί η πρόσληψη όλων αυτών, τηρώντας τις διατάξεις των Ν2527 και 2190, να εκδοθεί εξαίρεση επιλογής από το ΑΣΕΠ, να εκδοθούν για κάθε συμβασιούχο αποφάσης τριμελούς εξ΄υπουργών επιτροπής και, εν τέλει, να τηρηθεί η νομιμότητα και η ορθότητα όλης της διαδικασίας.
Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας και της σύννομης πλέον σχέσης εργασίας με τη ΓΓΝΓ και μετά από προσφυγή και των ίδιων των συμβασιούχων, οι περισσότεροι από αυτούς μονιμοποιήθηκαν.
Σε κάθε περίπτωση και παρόλο που η διαδικασία που είχε ακολουθηθεί επί των προηγούμενων ΓΓ είχε σημαντικές παρατυπίες, θεωρώ ότι έκανα ότι ήταν διοικητικά και νομικά ικανό ώστε η σχέση εργασίας τους να είναι αδιάβλητη και αναμφισβήτητη.
Δημοσίευση σχολίου