Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007

Κείμενο θέσεων για διάλογο μέσα κι έξω από το ΠΑΣΟΚ

Εν όψει της επικείμενης Εθνικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ και της εκλογής Προέδρου, καταθέτω σήμερα ένα κείμενο με 39 βασικά σημεία και σκέψεις σχετικά με το ΠΑΣΟΚ και το μέλλον του.

Σκοπός του κειμένου είναι να εμπλουτιστεί από τα σχόλιά σας και στη συνέχεια, με την έκφραση της υποστήριξης όσων από τους αναγνώστες του το επιθυμούν, να κατατεθεί ως κείμενο - τοποθέτηση των υπογραφόντων, στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ.

Το κείμενο έχει ως εξής:

  1. Οι εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου συνιστούν πλέον ένα μέλανα σταθμό στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτές, το ΠΑΣΟΚ υπέστη ήττα, ήττα βαριά σε ιδεολογικό, πολιτικό, προγραμματικό και φυσιογνωμικό επίπεδο.
  2. Το μέγεθος της ήττας σε συνδυασμό με την συρρίκνωση των ποσοστού του ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη «χειρότερη κυβέρνηση των μεταπολιτευτικών χρόνων», καθιστούν επιτακτική και άμεση την ανάγκη αλλαγών στο ΠΑΣΟΚ. Αλλαγών στην πολιτική φυσιογνωμία και στο πρόγραμμά του, στην τακτική και στο λόγο του, στην οργανωτική δομή του και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και τέλος, στην ηγεσία του.

    Η πολιτική φυσιογνωμία και το πρόγραμμα
  3. Το ΠΑΣΟΚ στην νέα περίοδο που ανοίγεται για το ίδιο αλλά και για την πολιτική πραγματικότητα της πατρίδας μας, οφείλει να αποτελεί καθαρά ένα κόμμα που θα εκφράζει με σαφήνεια το χώρο της κεντροαριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
  4. Ως τέτοιο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ μένει σταθερά προσηλωμένο στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μιας ενοποίησης που βασίζεται στην αρχή της ενίσχυσης της δημοκρατίας, της ασφάλειας, της ανάπτυξης και της ευημερίας των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας Ένωσης που επενδύει συλλογικά και συνολικά στη γνώση, ως βασικού μοχλού ανάπτυξης για την Ευρώπη και τον Κόσμο.
  5. Το ΠΑΣΟΚ, είναι περήφανο για τη συνολική του συμβολή στην πρόοδο και την ευημερία των Ελλήνων, στα χρόνια που είχε την ευθύνη διακυβέρνησης για τον τόπο. Οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές και η κοινωνική εξισορρόπηση που επέφεραν οι Κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και το εντυπωσιακό έργο υποδομής, ο δομικός εκσυγχρονισμός του κράτους και η ενίσχυση της θέσης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πραγματοποιήθηκαν επί Κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη, έχουν διαμορφώσει σε σημαντικό βαθμό την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας.
  6. Η καθοριστική αυτή συμβολή των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στη διαμόρφωση της εικόνας της χώρας, αποτελεί ένα από τα βασικά εχέγγυα για την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Αυτή τη διαδικασία δεν την απεμπολούμε, δεν την ακυρώνουμε, δεν την αμαυρώνουμε.
  7. Το ΠΑΣΟΚ έχει υποχρέωση να αναζητήσει ευρύτερη αποδοχή από το εκλογικό σώμα, ώστε να μπορέσει να αποτελέσει αξιόπιστη και ισχυρή κυβερνητική λύση. Οριοθετεί όμως με σαφήνεια το χώρο στον οποίο τοποθετείται στο πολιτικό σκηνικό.
  8. Είναι αντίθετο στη συντήρηση, στον εθνικισμό, στις πολιτικές που υποστηρίζουν μια άκριτη ανάπτυξη, αδιαφορώντας για την εξάντληση των φυσικών αλλά και ανθρώπινων πόρων της χώρας. Είναι αντίθετο με την πολιτική που μεταφέρει μονοσήμαντα τα βάρη της αντιμετώπισης των μεγάλων ανοιχτών διαρθρωτικών προβλημάτων της οικονομίας στους εργαζόμενους ή τους μικρομεσαίους οικονομικά Έλληνες, όπως αυτή σήμερα ασκείται από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
  9. Είναι αντίθετο όμως και σε κάθε μορφή στείρας άρνησης, αδιέξοδου ακτιβισμού και υποστήριξης ακραίων και αντικοινωνικών συμπεριφορών, που οδηγούν σε ακόμα πιο συντηρητικές συμπεριφορές και απόψεις, σαν αυτές τις αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

    Το πρόγραμμα και οι θέσεις
  10. Το Πρόγραμμα και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να διακρίνονται από σαφήνεια, καινοτομία, πειστικότητα αλλά κυρίως από διάθεση ριζοσπαστικής αντιμετώπισης ζητημάτων που χρονίζουν στην Ελληνική κοινωνία. Οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, δεν είναι ουδέτερες ούτε μπορούν να είναι στρογγυλές στην εφαρμογή τους. Απαιτούνται τομές, ρήξεις, φρέσκες προτάσεις και ρεαλισμός για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να πείσει πάλι για τη δυνατότητά του να κυβερνήσει. Ταυτόχρονα χρειάζεται συνέπεια και σταθερότητα σε θέσεις και απόψεις, κάτι που, δυστυχώς, απουσίαζε το πρόσφατο παρελθόν.
  11. Η εκπαίδευση και η κατάρτιση πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα για ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση θα πρέπει να θεωρούνται προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της χώρας.
  12. Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης μέσα θα πρέπει να ετοιμάζει τις νέες γενιές των Ελλήνων για τη νέα πραγματικότητα μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, με ελευθερία στην έκφραση και τις πεποιθήσεις. Μιας πραγματικότητας όπου το βασικό εφόδιο που πρέπει κανείς να δίνει στους μαθητές δεν είναι η συσσωρευμένη γνώση αλλά η εκπαίδευση του πώς να μαθαίνεις διαρκώς.
  13. Η Ελληνική Ανώτατη εκπαίδευση οφείλει στον 21ο αιώνα να διαφύγει επί τέλους από το σφιχτό, πνιγηρό εναγκαλισμό του κράτους. Η παραγωγή της γνώσης και η αναπαραγωγή της σε ακαδημαϊκό επίπεδο μπορεί και πρέπει πλέον να πραγματοποιείται και στο χώρο της κοινωνικής, αυτοδιοικητικής ή συλλογικής δραστηριοποίησης.
  14. H επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση πρέπει επιτέλους να συνδεθεί οργανικά με την αγορά και τις απαιτήσεις της. Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και η επαναδιατύπωση των διαδικασιών απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων με βάση τις πραγματικές απαιτήσεις της αγοράς και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι με βάση τις μονολιθικές εμμονές των συντεχνιών, θα προσδώσει νέα ώθηση στην απασχολησιμότητα
  15. Η διατήρηση των φυσικών πόρων και η προστασία του περιβάλλοντος συνιστούν θεμελιώδη συνιστώσα δράσης και ευθύνης για τη σύγχρονη κεντροαριστερά.
  16. Η διαφύλαξη του δασικού ή αγροτικού χαρακτήρα των περιοχών που καταστράφηκαν στις φονικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού σε συνδυασμό με την αναζήτηση μέσων βιώσιμης ανάπτυξης, γρήγορης και ουσιαστικής αποκατάστασης των συνανθρώπων μας που έχασαν περιουσίες και μέσα διαβίωσης πρέπει να αποτελέσουν άμεση μέριμνα της Πολιτείας. Χρέος του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση σήμερα είναι να πιέσει για την άμεση λήψη ουσιαστικών μέτρων και ως Κυβέρνηση αύριο να ολοκληρώσει την εφαρμογή τους.
  17. Η επίλυση του προβλήματος της διασφάλισης των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν μπορεί να μετατίθεται διαρκώς ή να αντιμετωπίζεται μερικώς, χάρη του πολιτικού κόστους ή της διατήρησης ισορροπιών μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων. Η μακρόπνοη αντιμετώπισή του πρέπει να βασίζεται στην αρχή της τριμερούς συνεισφοράς αλλά και στην κατάργηση των εξωφρενικών προνομίων κάποιων ομάδων εργαζομένων. Η ατολμία στον περιορισμό καταχρηστικών «κεκτημένων» ενός μικρού ποσοστού εργαζομένων δεν μπορεί να υποθηκεύει το συνταξιοδοτικό μέλλον των νεότερων εργαζομένων.
  18. Η ανασυγκρότηση του κράτους πρέπει να αντιμετωπιστεί με γνώμονα τη νέα ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα της χώρας. Η λειτουργία των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων απέδειξε ότι δεν μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου μοντέλου λειτουργίας του κράτους.
  19. Η ολοκλήρωση του σχεδίου “Ι.Καποδίστριας” με στόχο τη δημιουργία ακόμα λιγότερων και μεγαλύτερων δήμων στην ύπαιθρο αλλά και η εφαρμογή του μοντέλου της Μητροπολιτικής Διοίκησης στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, θα πρέπει να τεθούν ως άμεσες προτεραιότητες. Παράλληλα με την κατάργηση των Νομαρχιών θα πρέπει να προετοιμαστεί η συγκρότηση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, η οποία θα λειτουργεί στο πλαίσιο της Ευρώπης των Περιφερειών και θα έχει συνολική αναπτυξιακή και στρατηγική αρμοδιότητα για την Περιφέρεια.
  20. Το αντιπροσωπευτικό σύστημα της χώρας θα πρέπει να επανεξεταστεί με στόχο την ενίσχυση του ρόλου και της φυσιογνωμίας του Κοινοβουλίου, ως μιας πραγματικής Εθνικής Αντιπροσωπείας.
  21. Η διατήρηση των τεράστιων και απρόσωπων εκλογικών περιφερειών, αδυνατίζει την αντιπροσωπευτικότητα, δημιουργεί ανισότητες μεταξύ των βουλευτών και των περιφερειών και δεν διευκολύνει στον περιορισμό του μαύρου πολιτικού χρήματος. Ο νέος εκλογικός νόμος θα πρέπει να ξεκινά κατά προτεραιότητα από την κατάτμηση αυτών των περιφερειών με στόχο τη δημιουργία όσο το δυνατόν μικρότερων και αντιπροσωπευτικότερων εκλογικών περιφερειών.
  22. Η ισχυροποίηση της θέσης της χώρας μας τόσο στα πλαίσια της Ένωσης όσο και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη θα πρέπει να είναι ο κύριος στόχος, όχι μόνο της εξωτερικής μας πολιτικής, αλλά και των οικονομικών και αναπτυξιακών επιλογών της Ελλάδας.
  23. Η σταθερή τοποθέτηση και προσήλωση στο πνεύμα των αποφάσεων του Ελσίνκι, σε σχέση με την πορεία της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας στην Ένωση θα πρέπει να επικαιροποιηθεί με επιλογές που θα πιέζουν συνεχώς την Τουρκία σε πορεία σύγκλισης με της αρχές και της αξίες της Ένωσης, αλλά και την προσαρμογή στα οικονομικά κριτήρια ένταξης. Μια Τουρκία που πλησιάζει στο μέσο κοινοτικό όρο σε σχέση με την οικονομία, τις πολιτικές και τις αξίες, είναι ένας καλός γείτονας και δυνητικά ένα αυριανός εταίρος.
  24. Είναι αδιανόητη η διαιώνιση του Κυπριακού προβλήματος. Η εμμονή των δυο κοινοτήτων σε αδιέξοδα και στην εφαρμογή όρων που αντιβαίνουν στο «κοινοτικό κεκτημένο» της Ένωσης, εκθέτει την Ένωση, ως μια υπό διαμόρφωση υπερδύναμη που δεν μπορεί να διασφαλίσει τους βασικούς όρους νομιμότητας και τήρησης των δικαιωμάτων στους πολίτες της.
  25. Η σχέση της Ελλάδας με το κράτος της ΠΓΔΜ θα πρέπει να περάσει σε μια νέα περίοδο. Η χώρα αυτή θα πρέπει να δεχτεί μια επίθεση φιλίας και οικονομικής συνεργασίας, αλλά και παροχή ουσιαστικής βοήθειας στην προσπάθειά της να ενταχθεί σε διεθνείς οργανισμούς. Με αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό κι στην ιστορία και στην εθνική συνείδηση και των δυο κρατών και λαών, και χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις και φανατισμούς, θα πρέπει να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση και στο ζήτημα της ονομασίας, το οποίο παραμένει ως σημαντικός παράγοντας δυσκολίας στην περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων των δυο λαών.
  26. Η υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η αναγνώριση των πολυπολιτισμικών στοιχείων της σύγχρονης κοινωνίας, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη και κάθε υποψία περιορισμού τους θα πρέπει να στιγματίζεται και να τιμωρείται άμεσα.
  27. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πολυπολιτισμικότητας και πλουραλισμού, θα πρέπει να εξεταστεί και ο λειτουργικός και θεσμικός διαχωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος.

    Το Κόμμα και η δομή του
  28. Το ΠΑΣΟΚ, μετά το θάνατο του ιδρυτή του και τη χαρισματική παρουσία στην ηγεσία του, του Κώστα Σημίτη, δεν μπόρεσε να ωριμάσει, από κόμμα προσωποκεντρικό και ηγετικό σε κόμμα θέσεων και αρχών.
  29. Ο νεοτερικός λόγος του Γιώργου Παπανδρέου, δεν συνοδεύτηκε από ουσιαστικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις που να ενισχύουν τη δημοκρατία και τη συμμετοχή στο ΠΑΣΟΚ. Τα όργανα και η δομή του ΠΑΣΟΚ που δικαίως θεωρήθηκαν ξεπερασμένα, αντικαταστάθηκαν από ασαφούς συγκρότησης και ελάχιστα αντιπροσωπευτικά σώματα, που όχι μόνο δεν ενίσχυαν την εσωκομματική δημοκρατία αλλά, αντίθετα, οδηγούσαν σε λιγότερες συζητήσεις και περισσότερες «αρχηγικές» αποφάσεις.
  30. Είναι καιρός πια να συγκροτηθούν ελεύθερα και να προβλεφθεί καταστατικά και η λειτουργία τους, πολιτικές τάσεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ, οι οποίες θα μπορούν να καταθέτουν τις πολιτικές τους απόψεις, να στηρίζουν πρόσωπα και πολιτικές επιλογές και να συνθέτουν τις βασικές αρχές και θέσεις του κόμματος.
  31. Η πολιτική και συντονιστική λειτουργία των οργάνων θα πρέπει να αποκτήσει αυτονομία από παρεμβάσεις και επιλογές των ανώτερων οργάνων ή του Προέδρου. Είναι αδιανόητο στην εποχή μας να υπάρχουν «μικτά» όργανα με διορισμένα και εκλεγμένα μέλη.
  32. Η έκφραση διαφορετικής άποψης στα πλαίσια της λειτουργίας των τάσεων μέσα στο κόμμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υπονομευτική πρακτική, εφ΄ όσον δεν δυσκολεύει την εφαρμογή και την υλοποίηση των πολιτικών αποφάσεων της πλειοψηφίας.
  33. Η συμμετοχή σε ένα κόμμα είναι καθαρά εθελοντική και λειτουργεί στη βάση της αποδοχής των βασικών αρχών και αξιών του κόμματος από το συμμετέχοντα. Διαγραφές, αποπομπές και ανακλήσεις από θέσεις κομματικής ευθύνης δεν μπορεί να πραγματοποιούνται στον 21ο αιώνα και ειδικά από μονοπρόσωπα όργανα. Η γραφειοκρατική λογική στη λειτουργία της ΕΚΑΠ θα πρέπει να υποκατασταθεί από ευρύτερη πολιτική διαλόγου και τοποθέτησης που θα αντικαταστήσει τις διοικητικού χαρακτήρα αποφάσεις.
  34. Οι εναλλακτικές μορφές οργάνωσης και έκφρασης που προσφέρονται από τις κοινωνικές ή τεχνολογικές εξελίξεις, θα πρέπει να αξιοποιηθούν πλήρως στον εσωκομματικό διάλογο, αλλά και στη διαδραστικότητα του ΠΑΣΟΚ με την κοινωνία. Ο χώρος των ΜΚΟ, το διαδίκτυο και τα blogs αποτελούν μερικές από τις σύγχρονες μορφές κοινωνικότητας και έκφρασης, τις οποίες ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα δεν μπορεί να αγνοεί.
  35. Το ΠΑΣΟΚ έχει την υποχρέωση, μετά από την ολοκλήρωση των διαδικασιών εκλογής νέας ηγεσίας, να ξεκινήσει ένα διπλό διάλογο με την κοινωνία. Πρώτα από όλα σε σχέση με τη διαμόρφωση της πειστικής κυβερνητικής του πρότασης. Σε παράλληλο χρόνο, θα πρέπει να συζητήσει θέματα κοινωνίας και προοπτικής, ξεκινώντας έναν ευρύτερο διάλογο στο χώρο της κεντροαριστεράς.

    Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
  36. Η πολιτική διεύθυνση του κόμματος θα πρέπει να πραγματοποιείται από ένα δημοκρατικά εκλεγμένο και με έκφραση όλων των τάσεων, πολιτικό όργανο, στο οποίο ο Πρόεδρος θα έχει συντονιστικό χαρακτήρα.
  37. Σε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ο επικεφαλής του είναι και ο υποψήφιος Πρωθυπουργός. Είναι αυτός που έχει την ευθύνη συντονισμού και έκφρασης του αντιπολιτευτικού λόγου ή την ευθύνη της λειτουργίας της Κυβέρνησης, ανάλογα το αν το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην αντιπολίτευση ή στην Κυβέρνηση αντίστοιχα.
  38. Στην κρίσιμη περίοδο που έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ σήμερα, χρειάζεται στη θέση του Προέδρου μια προσωπικότητα που μπορεί να εγγυηθεί
    i. Τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα κόμμα θέσεων και αρχών της κεντροαριστεράς
    ii. Την έκφραση ουσιαστικής και παρεμβατικής αντιπολίτευσης στις αδιέξοδες και συντηρητικές επιλογές της Κυβέρνησης
    iii. Την συσπείρωση και ψυχολογική ανάκαμψη των οπαδών και μελών του ΠΑΣΟΚ.
    iv. Τη διεύρυνση της απήχησης του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία και τη διαμόρφωση των συνθηκών νίκης στις επόμενες εθνικές εκλογές
  39. Από τις τρεις υποψηφιότητες των σημαντικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν κατατεθεί για την Προεδρία του, αυτή που μπορεί να εγγυηθεί τις παραπάνω απαιτήσεις, είναι αυτή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η υποστήριξή της γίνεται στο πλαίσιο της υπηρέτησης των βασικών αρχών για το ΠΑΣΟΚ, την κοινωνία και τη χώρα που αναφέρθηκαν στο κείμενο αυτό, με κριτική σκέψη και με την έκκληση για τη συνύπαρξη όλων, την επόμενη της Εκλογής Προέδρου, σε ένα ΠΑΣΟΚ σύγχρονο, δημοκρατικό, προοδευτικό και νικηφόρο.

32 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Γιώργο ο κόπος σου, θέλει προσεκτική μελέτη.
Πιστεύω μέχρι τη Δευτέρα ότι θα καταφέρω να σου μεταφέρω τη γνώμη μου.

vagnes είπε...

Φιλε Γιωργο
Εγινε εκτυπωση ...επεται η μελετη, θα σου πω τις σκεψεις μου το συντομοτερο δυνατον.

vagnes είπε...

φιλε Γιωργο
Πρεπει απο την αρχη να ξεκαθαρισω την αποψη μου οτι μεσα στην παραθεση των γενικων αρχων των πολιτικων θεσεων, θα πρεπει παντα να υπαρχει και η απολυτη περιγραφη των ουσιαστικων αμεσων μετρων, που επιλυουν τα συγκεκριμμενα προβληματα στα οποια αναφερονται οι γενικες αρχες.
Η διαπιστωση των προβληματων που συσωρευονται σε μια χωρα οπως η Ελλαδα, ειναι αποδεκτη σχεδον παντα απο καθε πλευρα και τις περισσοτερες φορες αποδεκτες ειναι και οι γενικες αρχες. Ειδικα δε οταν οι δυο πλευρες ανηκουν στο ιδιο κομμα.
Ειναι απαραιτητο λοιπον να σκιαγραφηθουν και να τονιστουν οι θεσεις με τις βασικες κυριως διαφορές των δυο πλευρων σε αντιδιαστολη, ετσι να γινεται ξεκαθαρο στους συνεδρους και τους πολιτες τι και γιατι το επιλεγουν. Ενα βασικο στοιχειο λοιπον που θα διαφοροποιησει τις "αντιπαλες" πλευρες ειναι η ΤΟΛΜΗΡΗ και αποφασιστικη προταση-λυση που περιγραφεται με σαφηνεια και στηριζεται στις γενικες αρχες. Στοιχειο που θα ηθελα να δω στις θεσεις που μας ζητησες να σχολιασουμε.
Παραδειγματα μπορω να αναφερω πολλα, μεταξυ των αλλων, τις πληγες που η χωρα μας εχει ανοικτες, οπως αναξιοκρατια, ρουσφετια, μη τηρηση νομων, βραδικηνητη εως ακινητη δικαιοσυνη, μεγαλος, δαπανηρος, μη ανταποδοτικος και μη παραγωγικος δημοσιος τομεας, απαξιωση σε υπερθετικο βαθμο της επαγγελματικης εκπαιδευσης, μη αξιολογηση καθηγητων και Δημ. Υπαλ, ανυπαρξια κινητρων για τη βελτιωση της Δημ. δοιηκησης , μη σταθερο φορολογικο συστημα, για να αναφερω μερικα απ'αυτα.
Σε τετοια τεραστια προβληματα οσο και περιληπτικες να ειναι οι θεσεις δεν θεωρω σωστο να μη δινονται λυσεις εστω και δειγματοληπτικα.
Δεν πρεπει να ξεχναμε οτι η μη επιλυση των προβληματων της καθημερινοτητας απαξιωσαν εναν αξιο ηγετη-πρωθυπουργο, το Σημιτη, στα ματια μεγαλης πλειοψηφιας πολιτων.
Εξ' αλλου η δεσμευση σε συγκεκριμμενα χειροπιαστα παραδειγματα για αποφασιστικες λυσεις γεννουν το οραμα στα μελη φιλους και απλους πολιτες για τη στηρηξη της συγκεκριμενης υποψηφιοτητας.
Ας θυμηθουμε το συμβολαιο με το λαο του Ανδρεα, που ειχε εξειδικευση σε παρα πολλα σημεια με προτεινομενες ριζοσπαστικες λυσεις σε ολους τους τομεις, ενω εκεινη την εποχη πιθανον θα εφτανε και μονο το συνθημα ΑΛΛΑΓΗ.

Οι προτασεις-λυσεις για τα θεματα που μιλησα πιο πανω, κατα την αποψη μου, ειναι καθοριστικης σημασιας για την εκλογη αρχηγου στο ΠΑΣΟΚ. Προτασεις-λυσεις εχω αναφερει στις αναρτησεις μου πολλες, στις οποιες χωρουν βεβαιως προσθηκες, βελτιωσεις και διορθωσεις βεβαιως απ' ολους μας.
Ενα σχολιο μου, που δημοσιευτηκε χτες στο ιστολογιο του Μιμη (μαζι με το δικο σου) περιγραφει και τη γενικη μου θεωρηση με την Επανω πολιτικη.

Οσον αφορα την συνεργασια μας με τα κομματα της αριστερας αυτο πρεπει να ξεκινησει με τους δικους μας ορους χωρις στρογγυλευσεις για να γινουν αποδεκτες. Με προτασεις και παραδειγματα αναζητουμε τις επαφες μας με την αριστερα σε τομεις που μπορει να επελθει συμφωνια (οικολογια, δημοσια εργα πχ). Κοινοποιουμε την προθεση μας για συνεργασια οχι πριν τις εκλογες, αλλα μονον ολο τον αλλο καιρο και αφηνουμε τους ψηφοφορους της αριστερας (αυτοι μας ενδιαφερουν) να προβληματιστουν γιατι η ηγεσια τους δεν δεχεται τις προοδευτικες δημοκρατικες προτασεις μας (αν δεν τις δεχθει). Με αυτο τον τροπο δεν πληττεται η φερεγγυοτητα και η αξιοπιστια του ΠΑΣΟΚ αλλα της αλλης πλευρας και δη της ηγεσιας της αριστερας.

Συμφωνω με τις θεσεις σου για το κομμα και τη δομη του, ειδικοτερα με την θεσμοθετηση και καταστατικη λειτουργια των πολιτικων τασεων μεσα στο ΠΑΣΟΚ.
Εκεινο ομως που ηθελα να προσθεσω και θεωρω πολυ σημαντικο και ριζοσπαστικο, ειναι η θεσμοθετηση της αρνητικης ψηφου (εξοστρακισμος) στελεχων, βουλευτων, αξιωματουχων, που ακολουθησαν προσωπικες πολιτικες, με καθολικη μυστικη ψηφοφορια μελων και φιλων σε τακτα χρονικα διαστηματα πχ καθε 8 χρονια. Αυτο θα ειναι το "οπλο" για αποφυγη ή περιορισμο αν θελεις βαρονιας, αλαζονειας, status-quo κλπ

Τελος στο θεμα της ηγεσιας θα πρεπει να ειπωθει απαραιτητα οτι ο Γιωργος παίρνοντας το δαχτυλιδι (την τιμητικη επιλογη δηλαδη), απο τον Σημιτη επρεπε, αφου το δεχτηκε (και αυτο πρεπει να τονιστει ιδιαιτερα), να το διορθωσει και οχι να χαλασει, αλλα να προστατευσει το κεφαλαιο Σημιτη.
Επισης ενας αρχηγος που αναλαμβανει την ευθυνη της ηττας (οπως την ανελαβε το βραδυ των εκλογων) και εθεσε τον εαυτο του στην κριση των μελων-φιλων να δεχθει με περισση ικανοποιηση και δημοκρατικη ευαισθησια, τη δευτερη υποψηφιοτητα. Η αρνητικη αντιδραση του εφθειρε και τους δυο αλλα κυριως το ΠΑΣΟΚ στα ματια των πολιτων και αυτο ειναι ενα ακομη λαθος καθολου θετικο για εναν αρχηγο.
Το δημοψηφισμα που τον εξελεξε αρχηγο το 2004 ηταν αναμετρηση ενας εναντιον καννενος και χωρις εκφραση του ΟΧΙ και αυτο που επρεπε σημερα να αποδειξει με δημοκρατικη και ηγετικη ευαισθησια θα περιμενε κανεις να ηταν, οτι πραγματικα δεν επιθυμει την επαναληψη του 2004, μετα απο αυτη την μεγαλη ηττα που και ο ιδιος παραδεχτηκε.
Ακομη οταν ενας αρχηγος λαμβανει την εντολη και την επίμονη απαιτηση απο τα μελη-φιλους (1.000.000)
"Γιωργο αλαξε τα ολα" και αντι να εκμεταλευτει την τεραστια αυτη δυναμη και "ευκαιρια" προτιμησε την ισσοροπια με τις "εσωτερικες δυναμεις" αυτο δεν μπορει να αποτελει πιστοποιητικο δυναμικου και ανεξαρτητου ηγετη που σεβεται την εντολη-απαιτηση των ψηφοφορων του. Ποια μπορει να ειναι η αξιοπιστη και φερεγγυα αποδειξη, οτι ανεκτησε τη δυναμη που του ελειπε.
Τελος οταν ενας αρχηγος στον απολογισμο και την καλοδεχουμενη αυτοκριτικη του, παραδεχεται οτι εκανε περισσοτερα λαθη απ' οτι σωστα, ποια επιβεβαιωση μπορουμε να εχουμε οτι αυτο θα αντιστραφει, αφου τα λαθη συνεχιζονται και μετα τις εκλογες σχεδον καθημερινα προσθετοντας ανασφαλεια και νεα ερωτηματικα στους φιλους, μελη, πολιτες.
Ο Γιωργος ειναι ενα μεγαλο κεφαλαιο στο ΠΑΣΟΚ ακεραιος, ηθικος, τιμιος, προδευτικος, συνεργασιμος,ιδεολογος τον χρειαζεται το ΠΑΣΟΚ δεν εχει πολλους με τετοιες ικανοτητες, οχι ομως απο τη θεση του αρχηγου, στη θεση του αρχηγου χρειαζονται και μερικα αλλα προσοντα που δυστυχως δεν διαθετει.

Αυτα προς το παρον φιλε Γιωργο και θα επανελθω αργοτερα αν χρειαστει.

kbabis είπε...

Δεν διάβασα τις θέσεις σου και για αυτό δεν έχω να πω τίποτα ίσως και να συμφωνώ γιατί να διαφωνήσω αλλωστε με κάτι που αντιλαμβάνομαι τι μπορεί να είναι.
Εχω όμως να πω κάτι κάτι για την διαδρομή Φοιτητής Ιατρικής - Συνδικαλιστής Απο Ενωρίς - Σύμβουλος Επικοινωνίας. Είναι το χειρότερο πράγμα να ξεκινάς ΓΙΑΤΡΟΣ και να ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΒΑΜΠΙΡ που βγαζει ΧΡΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΕΡΛΛΑΔΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΒΙΛΛΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ.
ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Γιώργο, κατ' αρχήν να σε συγχαρώ για το σφιχτό και μεστό ιδεών κείμενό σου..(Καλά που πήγατε όλοι εσείς ;
Αφήσατε τους μάνατζερς των εντυπώσεων να κάνουν κουμάντο;
Και δεν είναι κομπλιμάν αυτό, απλά ως πολίτης "καίγομαι" ο διάλογος στην κορυφή της πολιτικής να αποκτήσει ουσία..)
Για χάρη αυτής της ουσίας θα κάνω ορισμένες παρατηρήσεις τμηματικά.

Το κείμενο σου απηχεί με αξιοπρέπεια και προβληματισμό αυτό που σήμερα είναι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Εσύ βέβαια είσαι γέννημα - θρέμμα του ΠΑΣΟΚ και θέλεις γρήγορα να επανακάμψει στις παλιές δάφνες, ενώ εγώ δεν είμαι, έτσι η κριτική μου, καλοπροαίρετη θέλω να πιστεύω, δεν στοχεύει κυρίςω στη γρήγορη επάνοδο στην κυβέρνηση της ελληνικής πολιτείας, αλλά στην επανάκμαμψη συνολικά της αριστεράς -μεταρρυθμιστικής και ριζοσπαστικής- στο προσκήνιο των πραγματικά προωθημένων ιδεών.
Πιστεύω όμως ότι θα διαβάσεις και τα δικά μου και θα σε προβληματίσουν..
Μπορεί να μη διασφαλίζουν την γρήγορη επάνοδο στην κυβέρνηση, όμως θα δώσουν το διακίωμα μελλοντικά στους έλληνες σοσιαλδημοκράτες να λένε, ότι προώθησαν το όραμα της "Σοσιαλιστικής Διεθνούς".

Τώρα θα σου γράψω για την Ευρώπη:
Συμφωνώ μαζί σου ως προς το όραμα.
Όμως πιστεύω ότι το όραμα αυτό, δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα εργαλεία που έχουν επιλεχτεί τώρα, μάλλον πίσω πάμε..
Πολύ γρήγορα 3 προτάσεις:

1. Η Ευρώπη ναι, τουλάχιστον ως τώρα, έχει αξίες. Όμως τις αξίες της δεν τις έχει "εμπραγματώσει" στις εμπορικές της σχέσεις με τρίτες χώρες: Η Ε.Ε. θα πρέπει να συναρτά τις εμπορικές της σχέσεις με την πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και την πρόοδο του κοινωνικού κράτους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα περιορίσει τις σχέσεις της με την Κίνα (ένα κράτος που μου έρχεται πρώτα στο μυαλό,αλλά και γιατί όχι ακόμα και με ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ). Επίσης όπου αλλού ισχύει η θανατική ποινή, όπου δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς εργασιακές ρυθμίσεις και ρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Αν μη τι άλλο είναι μια τεράστια αγορά και πρέπει να πιέσει τον κόσμο προς τις αξίες της και όχι να πιεστεί να τις χαλαρώσει αυτή.

2. Η Ευρώπη για να μπορέσει να υπάρξει ως ομοσπονδία είναι αναγκαίο να ενσωματώσει ή τουλάχιστον να βρει ένα modus vivendi για όλες τις περιφέρειες της. Η λεγόμενη "ελεύθερη αγορά" έχει αποδείξει ότι δεν έχει προσφέρει αυτό το εργαλείο, τουλάχιστον μόνη της.
Με αυτό δεν σημαίνει ότι προτείνω τον κολεκτιβισμό ή τον κρατισμό (τουλάχιστον όχι μόνο αυτούς), προτείνω ρεαλισμό και όχι μονοσήμαντο μονεταρισμό. Η οικονομική απελευθέρωση χωρίς δεδομένους και απαρασάλευτους κοινωνικούς όρους θα δημιουργήσει μαι μια Ευρώπη αλληλοσπαρασσόμενη και εδώ είμαστε να δούμε ποιός θα δικαιωθεί.

3. Η Ευρώπη πρέπει να είναι δημοκρατική. Ανεξέλγκτοι τραπεζίτες ταιριάζουν στην αριστοκρατία.
Σε μια τέτοια Ευρώπη θα μπορούσες να διαπραγματευτείς με τον Σαρκοζί το φτηνό ή ακριβό Ευρώ και με τον Κατσίνσκι την τιμή του σταριού για να πάρεις και εσύ Έλληνα την Ολυμπιακή πχ. και την δημόσια ακτοπλόϊα που τα έχεις ανάγκη.Δεν θέλουμε μια Ευρώπη του χρήματος, αλλά των ανθρωπίνων αναγκών.

Μόλις βρω χρόνο από τη δουλειά μου θα σου γράψω κι άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο μετά από το γενικό, πάμε σε κάτι ειδικότερο που το αναφέρεις όμως στις θέσεις σου (Σημείο 17): Το Ασφαλιστικό.
Οι απόψεις μου πρωτο-εκτέθηκαν σε ένα άλλο blog που άνοιξε διάλογο:
http://proxeirotetradio.blogspot.com/2007/10/blog-post_9225.html

Νομίζω ότι είναι και σύντροφός σου, αλλά μάλλον της άλλης πλευράς..

Πολύ γρήγορα
1. Εκτός από τις προτάσεις των συνδικάτων για το ασφαλιστικό, των οποίων κυρίαρχο σημείο είναι η γενναία αύξηση της κρατικής συμμετοχής (δικαιότατη γιατί το κράτος ροκάνισε με χίλιους τρόπους μέχρι σήμερα τις εισφορές μας), εγώ θα προσέθετα τα εξής.
2. Ειδική φορολογία σε πολυτελείς δαπάνες, που θα πηγαίνει κατευθείαν στα ασφαλιστικά ταμεία. Εδώ θα υιοθετήσω και τη θέση άλλου συζητητή : «Αύξηση του φόρου πολυτελείας και επέκταση του σε περισσότερα αγαθά. Τα παραπάνω έσοδα θα διαμοιράζονται στα ταμεία.
Ειδικός φόρος, στις φαρμακοβιομηχανίες και στους εισαγωγείς φαρμάκων, υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων.»
3. Περιφερειακές υπηρεσίες με κοινωνική λογοδοσία στα συνδικάτα για το τσάκισμα της ανασφάλιστης, ή της ψευδώς ασφαλισμένης εργασίας.
Ξέρω περιπτώσεις προσωπικά μάλιστα, που ασφαλίζουν εργαζόμενους για λιγότερες ώρες από αυτές που στη πραγματικότητα δουλεύουν πλήρες ωράριο. Οι Υπηρεσίες του ΙΚΑ, και της Επιθεώρησης Εργασίας δεν επαρκούν, είναι μηδαμινό το προσωπικό που έχουν και χωμένο στη γραφειοκρατία. Φανταστείτε η πολιτεία τα υπουργεία να αποζημίωναν αιρετούς εκπροσώπους των εργαζομένων για να κάνουν τους ελέγχους. Όταν δεν έκαναν την δουλειά τους, θα φταίγαμε εμείς που τους ψηφίσαμε!
4. Για την εξίσωση του ορίου συνταξιοδότησης γυναικών και ανδρών. Εξαιτίας του μεγάλου ανοίγματος σε δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες στη δεκαετία του 80 (δουλειές όπου στελέχωσαν κατά πολύ οι γυναίκες) και τώρα όταν βγαίνουν σε σύνταξη στα 55, θα δημιουργήσουν αρκετές θέσεις για τη γεννεά των 700 ευρώ. (Για αυτό το άνοιγμα στον κοινωνικό τομέα θα πρέπει να είναι υπερήφανο το ΠΑΣΟΚ, αλλά να μην το αθετήσει.. αλλά να το διευρύνει.)
Το ασφαλιστικό κενό να καλύψει το κράτος ως δημόσια επένδυση στη νέα γενιά! (εδώ είναι ο Κεϋνσιανισμός)
5. Αυτό για τα 55 στις γυναίκες πρέπει να μείνει αποκλειστικά για μια μεταβατική εποχή π.χ. για όσες άρχισαν «να κολλάν ένσημα» πριν το 90 . Στους νεοαφάλιστους να γίνει πληρωμένος από το κράτος ελέυθερος εργασιακός χρόνος για το κάθε παιδί της οικογένειας π.χ. 5 χρόνια για κάθε παιδί, τον οποίο θα δικαιούνται εξ' ημισίας και οι 2 γονείς και θα μπορεί ο ένας να τον παραχωρεί στον άλλον, αν θέλει.. η ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΑΛΙ ΕΞ ΗΜΙΣΕΙΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ τους ΒΙΟΥ.
Έτσι χωρίς να επιβαρύνεις την ανεργία, βοηθάς και την υπογεννητικότητα... Ένα άλλο στοιχείο που το ξεχνάμε στο ασφαλιστικό, εκτός αν προτιμάμε επισφαλή και ανασφάλιστη εργασία μεταναστών!
6. Τέλος σημαντικό, αλλά πρέπει να γίνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Να προτείνουμε και να αγωνιστούμε γι αυτό όμως! Φόρος «Τόμπιν» στο χρηματιστήριο υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και της εργασίας γενικότερα.

Ανώνυμος είπε...

Παραγωγή- ανάπτυξη

Γνωρίζω την αντίπαλη ατάκα σε αυτά που προτείνω: Για να μοιράσουμε πρέπει να παράγουμε.

Αγαπητοί έχετε αναρωτηθεί τι παράγουμε πλέον;
Κινητή τηλεφωνία με υπεχρέωση για άγονες οικογενειακές δαπάνες.
Επισφαλή και "γκρίζα" τραπεζικά προϊόντα.
Ο τουρισμός γίνεται μέρα με τη μέρα πακέτο για βορειοευρωπαίους νταβραντισμένους τηνέϊτζερς, ταυτόχρονα με υποσχέσεις για ανάπτυξη ποιοτικού τουρισμού, αφού ξεπουλήσουμε το περιβάλλον ένων "παρθένων" περιοχών ..
Η γεωργία χάθηκε..
Να μη μιλήσουμε για τον δευτερογενή τομέα με την ολοσχερή καταστροφή..

Υπάρχει άλλος δρόμος για την ανάπτυξη. Αυτός του δημοκρατικού κοινωνικού σχεδιασμού.
Δεν μιλώ για κολεκτιβοποίηση των πάντων. Μιλώ για ρεαλιστικό σχέδιο που θα βάζει προτεραιότητες, μπορεί να βάζει νέα στράνταρς για την ατομική επιχιερηματικότητα, αλλά και να επενδύσει σε νέες πραγματικότητες όπως συνεταιρισμοί άνεργων επιστημόνων και τεχνιτών.. αλλά και οποιαδήποτε άλλη πρόταση.
Ραχοκοκαλιά όμως θα έχει την έρευνα και την κινητοποίηση της καινοτομίας που θα βρίσκονται στον έλεγχο ενός πρωτοπόρου κρατικού μηχανισμού, μη διαφθαρμένου και μη υποκείμενου σε χειραγώγηση επιχειρηματικών λόμπυ.
Ενός κρατικού μηχανισμού που θα ελέγχεται πολυπεπίπεδα από την κοινωνία.
Επιστέγασμα όλων αυτών θα είναι ένα νέο συμβόλαιο για την αξιοπρέπεια, ισότητα ευκαιριών και ευπερπές χαμηλότατο επίπεδο διαβίωσης για κάθε πολίτη.

chriskam είπε...

Φίλε Γιώργο,
μάλλον είναι καλύτερα οι επισημάνσεις μου στο κείμενό σου να είναι ανοιχτές και δημόσιες και ενδεχομένως να ενισχυθούν και από παρατηρήσεις και άλλων.
Αρχικώς προσυπογράφω το κείμενο και τη λογική του. Η ήττα στις πρόσφατες εκλογές ήταν αναμενόμενη και ανέδειξε την ευρύτερη πολιτική υποχώρηση του "κινήματος". Η κύρια ευθύνη προφανώς βαραίνει τον πρόεδρο και τη νέα ηγετική ομάδα και τη γενικευμένη αδυναμία τους να οροθετήσουν το περιεχόμενο και τα μέσα της "νέας αλλαγής". Φοβάμαι επιπλέον ότι η επιθυμία του Παπανδρέου να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν απαντά στο βασικό πολιτικό ζητούμενο. Αυτό δεν είναι άλλο παρά η ουσιαστική πολιτική έκφραση των προοδευτικών δυνάμεων η οποία, κατά τη γνώμη μου, είναι η μόνη η οποία μπορεί να εξασφαλίζει την ικανοποίηση των αναγκών των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων της κοινωνίας και των περισσότερο δυναμικών τμημάτων της.

Επί της ουσίας,
στο σημείο 5. εκτιμώ ότι τουλάχιστον ο «δομικός εκσυγχρονισμός του κράτους» δεν «πραγματοποιήθηκε» επί Σημίτη. Πράγματι προχώρησαν σημαντικά πράγματα, όμως ταυτόχρονα άλλα παρέμειναν έντονα όπως πελατειακά δίκτυα, αδιαφάνεια, λειτουργία δημόσιου τομέα, ΕΣΥ κλπ. Ίσως θα ήταν καλύτερη μια άλλη λέξη η οποία θα τονίζει την αφετηρία αλλαγών οι οποίες μάλιστα ακυρώθηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή γιατί απαιτούν τομές και ρήξεις.
Στο σημείο 9. Παρότι συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του ΚΚΕ και (μέρους) του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της συντήρησης και της ιδεολογικής αγκύλωσης, δεν πιστεύω ότι οι κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες στήριξαν τα κόμματα αυτά εντάσσονται απαραίτητα σε αυτό που περιγράφεις. Άλλωστε τμήματα, κυρίως του ΣΥΝ, θα βρεθούν μαζί μας, είναι άλλωστε ήδη συνομιλητές μας στη διαμόρφωση του κοινού χώρου της κεντροαριστεράς. Δέχομαι βεβαίως ότι το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εκλογές δεν ήταν καθόλου οι αριστερές του απώλειες αλλά η γενικότερη συντηρητική στροφή της κοινωνίας.
Στο σημείο 11. Προφανώς εννοείς μέση εκπαίδευση. Θα πρέπει να επισημανθεί εδώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της δημόσιας εκπαίδευσης είναι η πλήρης απαξίωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την οποία ευθύνονται κυρίως οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Εκτιμώ ότι οι ανάγκες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι τέτοιες που η αντιμετώπιση τους απαιτεί ένα ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα δεκαετίας το οποίο θα πρέπει να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση προκειμένου να έχει ευρεία υποστήριξη κατά την εφαρμογή του και πίστωση χρόνου ώστε να κατορθώσει να δώσει αποτελέσματα.
Στο σημείο 13. Νομίζω ότι το πρόβλημα της ανώτατης εκπαίδευσης δεν είναι η παρουσία ή η απουσία ιδιωτών (έστω μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα). Πιστεύω ακόμη ότι η ένταση των περσινών κινητοποιήσεων δεν είναι ενδεικτικές της άποψης της κοινής γνώμης. Το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι πράγματι η κυριαρχία ξεπερασμένων από τη ζωή αντιλήψεων, ιδεολόγηματων και πρακτικών από τη μια πλευρά και της οικογενειοκρατίας, της συντεχνίας και της κλίκας από την άλλη. Κανόνες και πραγματική αξιολόγηση χρειάζονται καθώς και υποστήριξη από το κράτος όχι μόνον οικονομική.
Σημείο 14. Καλή η κατάρτιση και η δια βίου εκπαίδευση, όμως η «απασχολισιμότητα» που αναφέρεις αφορά περισσότερο οικονομίες με χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας, περισσότερο δυναμικές επιχειρήσεις, σημαντική κοινωνική προστασία και κράτος πρόνοιας. Διαφορετικά έχουμε στην πράξη εργαζόμενους με λιγότερα δικαιώματα. Πιστεύω ωστόσο ότι όσα αναφέρεις παραπάνω θα δώσουν ώθηση στην απασχόληση.
Σημείο 15. Αειφόρος ανάπτυξη
Σημείο 24. Μήπως είναι ευκαιρία να μιλήσουμε και για τις πραγματικές αιτίες άρνησης του «Σχεδίου Αναν» από την Κυπριακή πλευρά; Μάλλον όχι σε αυτό το κείμενο.
Αυτά ως σκέψεις.

Androgeos είπε...

Φίλε Γιώργο.

Στα περισσότερα σημεία του κειμένου σου με βρίσκεις σύμφωνο.

Χάριν συντομίας, θα μείνω στα σημεία που διαφωνώ, με την ανάλογη αιτιολόγηση, ή που πιστεύω πως πρέπει να σταθούμε για να τα δούμε πιο κριτικά και να τα αναλύσουμε περισσότερο :

Η πολιτική φυσιογνωμία και το πρόγραμμα
- Τι σημαίνει τελικά "Σοσιαλιστικό κόμμα"; Ξέρουμε ότι "φιλελεύθερο" σημαίνει "φιλελεύθερο για το κεφάλαιο", γνωρίζουμε τι σημαίνει "κομμουνιστικό", αλλά τι σημαίνει "Σοσιαλιστικό"; Σημαίνει ενίσχυση του κοινωνικού ιστού, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού με απώτερο στόχο τη βελτίωση του κράτους σαν σύνολο. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα. Ο Αντρέας είχε ένα όραμα για μια δυνατή και αδέσμευτη Ελλάδα. Το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ, με τον ευρωπαϊκό του προσανατολισμό, έχει κάνει στροφή 180 μοιρών και ενώ η Ελλάδα κέρδισε πολλά από αυτό, έχασε πολλά άλλα. Αυτό είναι ένα θέμα που χρήζει ανάλυσης σε πολύ μεγάλο βάθος και δεν αρκεί απλά να λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ μένει σταθερά προσηλωμένο στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Κατά τη γνώμη μου χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός της διεθνούς θέσης της Ελλάδας, όπως επίσης ένας επαναπροσδιορισμός των συμμάχων σε ένα κόσμο που βρίσκεται μπροστά σε συνεχείς αλλαγές, ξεπερνώντας τη δουλοπρέπεια των προηγούμενων πρωθυπουργών από το '90 μέχρι σήμερα.

Το πρόγραμμα και οι θέσεις
- Ως Σοσιαλιστικό Κίνημα, θα πρέπει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να είναι μπροστάρης σε όλους τους αγώνες για την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, την Οικολογία. Θα πρέπει να εκπαιδεύει τους πολίτες στη νέα πολυπολιτισμική πραγματικότητα της Ελλάδας αλλά και ταυτόχρονα να ενισχύει τα ιδιαίτερα στοιχεία της Ελληνικότητας ως το κύριο συνδετικό στοιχείο όσων ζουν στα γεωγραφικά όρια της χώρας, κατά τρόπο ανάλογο όπως έκαναν πριν από 50 χρόνια οι ΗΠΑ. Θα πρέπει επίσης να εκμεταλλευτεί τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στις οποίες η χώρα μας είναι από τις πλουσιότερες στον κόσμο. Η παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού θα πρέπει να βελτιωθεί επίσης, όχι με σκοπό τον πόλεμο, αλλά για να μπορεί η χώρα μας να είναι όσο γίνεται ανεξάρτητη από το διεθνές εμπόριο όπλων.

Το Κόμμα και η δομή του
- Δεν πρέπει να είναι η "εκλεξιμότητα" και η "πρωθυπουργιμότητα" ο ακρογωνιαίος λίθος στην επιλογή του νέου αρχηγού. Δεν είναι δυνατόν να κολλάμε στο βλέμμα του Βενιζέλου όταν έφαγε τον καφέ ή στα σπαστά Ελληνικά του ΓΑΠ. Λες ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναζητήσει ευρύτερη αποδοχή από το εκλογικό σώμα. Η εκλογή του αρχηγού πρέπει να βασιστεί σε σαφείς και συνεπείς θέσεις στα καίρια κοινωνικά ζητήματα. Αν ικανοποιηθεί ο λαός από τις θέσεις και τις πράξεις του ΠΑΣΟΚ, η νίκη στις εκλογές θα έρθει αυτόματα.


Αυτά από έναν πρώην σύντροφο, που έχει το ίδιο όραμα για την Ελλάδα όπως ο Ανδρέας : μια Ελλάδα ισχυρή και αδέσμευτη.

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Αγαπητοί φίλοι, χαίρομαι για την ανταπόκρισή σας. Ο διάλογος συνεχίζεται και θα τροποποιεί το κείμενο. Θα κάνω κάποιες πρώτες παρατηρήσεις:

Αγαπητέ vagnes,
Το κείμενο προσπαθεί να διατυπώσει τις θέσεις τις δικές μου και κάποιων παλιών φίλων και συντρόφων μου με μια κοινή διαδρομή. Φιλοδοξεί βέβαια και να κερδίσει την υποστήριξη και άλλων. Δεν είναι όμως κείμενο του ΒΒ, ούτε κείμενο μια εσωκομματικής πλευράς έναντι μιας άλλης. Η στήριξή μας στον ΒΒ είναι στήριξη κριτική, πολιτική, που δεν μας περιορίζει στη διακριτή μας πολιτική θέση. Και για αυτό βγάζουμε το κείμενο αυτό.
Δεν διαφωνώ στην αναφορά των αρνητικών κειμένων της κοινωνίας μας. Ούτε στην ανάγκη για διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων. Πιθανώς να υπάρχει ένα επί μέρους κείμενο, εν είδει παραρτήματος, που να αναφέρει τέτοιες θέσεις.
Σου έχω καταθέσει τις σκέψεις μου για την ΕΠΑΝΩ-Κινητική πολιτική. Παρά τη θεωρητική μου επίφύλαξη για το μονοδιάστατο της θέωρησης με ωρίσκει σύμφωνο ως διαδικασία ανάτασης, πολιτιστικής και πολιτικής.
Δεν συμφωνώ με τον εξοστρακισμό. Θεωρώ ότι έχει στοιχεία φασισμού με την έννοια του "κραξίματος". Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την εξατομικευμένη προσωπική αρνητική επίθεση. Θα σου αναλύσω κάποια στιγμή την επίφύλαξή μου στο blog σου.
Όσον αφορά στον ΓΑΠ, το κείμενο δεν στοχεύει στο να βρει τα αδύναμά του σημεία. Δεν πιστεύω αυτή τη στιγμή στο "χαμήλωμα" των διεκδικητών. Λέω όμως απλά ότι από τους τρεις ο ΒΒ μπορεί να εγγυηθεί τις προαπαιτήσεις που τίθενται.

kbabis,
Αυτού του τύπου την επίθεση φοβάμαι όταν γράφω στον vagnes ότι δεν θέλω τον εξοστρακισμό. Το φασισμό της διατύπωσης "δεν διάβασα τις θέσεις σου αλλά....είσαι ένα βαμπίρ που βγαζει λεφτά χωρίς να κάνει τίποτα". Θα ήθελα πολύ να ακούσω όμως και τις απόψεις μου για το κείμενο. Το οποίο βέβαια και υπογράφω επωνύμως, κάτι το οποίο αποφεύγεις στη λάσπη σου.
Τώρα σχετικά με τη διαδρομή μου: Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένας πτυχιούχος Ιατρικής δεν μπορεί να ασκήσει ένα άλλο επάγγελμα και γιατί το επάγγελμα του συμβούλου είναι τόσο σιχαμερό. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή κύριέ μου. Και δυο ερωτήσεις: 1. Αν τα λεφτά μου τα έβγαζα από την ιατρικη δεν θα πείρζα η βίλα και τα εισαγόμενα αυτοκίνητα? και 2. Εσύ έχεις αυτοκίνητο ελληνικής κατασκευής?

Αγαπητέ φιλε καπ κουμ,
Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου και τα λόγια σου.
Για την Ευρώπη συμφωνώ και σε σχέση με ανάγκη άλλης πολιτικής προς την Κίνα και για τις άλλες διατυπώσεις. Όμως δεν παύω να είμαι αθεράπευτα φεντεραλιστής και να πιστεύω - ελπίζω πως μπορούμε να βελτιώσουμε την εικόνα της.
Για το ασφαλιστικό: σε ένα σημείο 3 γραμμών προσπάθησα να δώσω μια πρώτη τοποθέτηση. Σκοπέυω σύντομα να γράψω κάτι περισσότερο για αυτό, αλλά ανεξάρτητα από το κείμενο. Σχετικά όμως με όσα αναφέρεις: Ναι στην κρατική ενίσχυση, διατήρηση μόνο μεταβατικά των χαμηλών ορίων σύνταξης, αξιοποίηση κι όχι "δομημένα" της περιουσίας των ταμείων, πάταξη της εισφοροδιαφυγής. όχι όμως έμμεσο φόρο, όχι συνταξιόσημο. Μάλιστα προτείνω και την άδικη και μονομερή παρουσία φόρων υπέρ λίφων προνομιούχων ταμείων (ΤΣΜΕΔΕ, αγγελιόσημο, κλπ). Ίσως είναι ενδιαφέρουσα η πρόταση "tobin tax".
Για τα αναπτυξιακά σου, ψάχνω κι εγώ μια σύντομη αλλά σαφή διατύπωση για ένα σημείο ακόμα στο κέιμενο.

chriskam,
έχεις ένα βαρύνοντα ρόλο ως ένας από αυτούς που αποφασίσαμε την διατύπωση αυτού του κειμένου. Στα σημεία σου:
5. Δυστυχώς έχεις δίκιο και πρέπει να υπάρξει μια άλλη διατύπωση. Θέώ όμως να ενισχύσω τη θετική διάσταση των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ
9. Σαφώς και δεν αναφέρομαι στις δυνάμεις που στήριξαν τα κόμματα. Αναφέρομαι στις πολιτικές τους. Ο δοάλογος αφορά όμως τις δυνάμεις κι όχι τις θεσμικές ή κομματικές ηγεσίες. Βρες μια καλύτερη διατύπωση.
11. Αναφέρομαι στο σύνολο της εκπαίδευσης. Μάλλον όμως πρέπει να υπάρξει μια ειδική αναφορά στην μέση εκπαίδευση όπως την αναφέρεις.
13. Η παθογένεια που αναφέρεις είναι και συνέπεια του κρατισμού των Πανεπιστημίων. Θα πρέπει να προστεθεί όμως στο κέιμενο το ζήτημα της αξιολόγησης.
14. Στόχος είναι η ώθηση στην απασχόληση κι αφού συμφωνείς μου αρκεί.
15. Θα προστεθεί
24. Όχι σε αυτό το κείμενο αλλά γιατί όχι στα κείμενα - παραρτήματα

androgeos,
Δεν βλέπω που διαφωνούμε. Μάλλον διαβάζουμε το κείμενο με άλλο μάτι.
Γιατί η εμμονή στην Ευρώπη και στο πνέυμα των αποφάσεων της Λισαβόνας, δεν είναι μια προοδευτική επιλογή, που βελτιώνει τη θέση και το βιοτικό επίπεδο των ευρωπάιων, άρα και των Ελλήνων?
Η επιλογή της πολιτικής υποστήριξης της προσπάθειας ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, δε σημαίνει λιγότερες περιπολίες ή χαμηλότερο βαθμό προστασίας του Αιγαίου. Αν όμως η Τουρκία γνήσια έρθει στα βήματα της Ένωσης;

vagnes είπε...

Φιλε Γιωργο
Τις προϋποθεσεις και τα προσοντα που πρεπει να εχει ενας ηγετης αφορουν φυσικα και τον ΒΒ. Συμφωνω και επαυξανω μαλιστα για την κριτικη σταση απεναντι του, διοτι και αυτος ολες αυτες τις ημερες κρισης εκανε τα λαθη του, που δεν μου περνούν απαρατηρητα. Στεκομαι κριτικα απεναντι του, για ενα πιο σπουδαιο λογο μαλιστα, την αβεβαιοτητα που με οδηγησαν να αισθανομαι, οσοι απο "μεσα" αμφισβητησαν την ανεξαρτησια του, τη φερεγγυοτητα του και την αξιοπιστια του, σε οτι αφορα την εφαρμογη των οσων (ορθα) επαγγελεται και που θα κληθει να υπηρετησει σαν αρχηγος στο ΠΑΣΟΚ.
Φυσικα δεν ειναι και σε μενα αρεστο να χαμηλωσω καννεναν (ιδιως οταν προκειται για τον ΓΑΠ που τα αισθηματα μου τα περιεγραψα στο σχολιο που σου εστειλα και μαλιστα ερχομαι και σε χοντρη αντιπαραθεση με το γιο μου), αλλα αυτο φιλε Γιωργο μου μυριζει στρογγυλεμα και μια απο τις αιτιες που χασαμε ηταν και το στρογγυλεμα. Το ζητουμενο νομιζω ειναι να μη χαμηλωνουμε το ΠΑΣΟΚ.
Το χαϊδεμα και η ενοτητα θα ερθει στις 12/11, τωρα πρεπει να ειπωθουν οι αληθειες, (αν οχι τωρα πότε;) γιατι αυτες σιγοψιθυριζονται απο τους πολιτες και το κουκουλωμα μπορει να αποτελεσει μια απο τις επομενες αιτιες για μια νεα ηττα που δεν την αξιζουμε.
Μια παροιμια λεει: 'ο κοσμος τόχει τούμπανο και μεις κρυφο καμάρι'
Διαβασε λιγο σε παρακαλω στην ΗΜΗΡΕΣΙΑ τον Τρ. Δραβαλιαρη http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&pubid=338586
Περαν ομως αυτων, δεν μπορω να μη θεωρω απαραιτητο στο κειμενο θεσεων, να μη περιγραφούν τα αντικειμενικα λαθη του ΓΑΠ του αρχηγου, που κατα την αποψη μου "μικρυναν" το ΠΑΣΟΚ ( και τον ΒΒ) στα ματια των πολιτων περισσοτερο και απο το αποτελεσμα των εκλογων!

Με ενοχλουν αφανταστα, οπως και ολους τους πολιτες οι βαρονοι οι αλαζονες και αυτοι που εγκαθιδρυουν καθεστως, και η προσπαθεια αντιμετωπισης αυτου του φαινομενου δεν μπορει να αφηνεται στην τυχη του απο ενα ΠΑΣΟΚ.
Οταν μια απο τις σοβαροτερες αιτιες της ηττας ηταν οι προσωπικες πολιτικες διαφόρων στελεχων, αυτα δεν επιτρεπεται να μη τα αντιμετωπιζουμε.
Η λεξη εξοστρακισμος σε τρομαξε (συμφωνοι) αλλα η προταση δεν ειναι αλλη απο την Πανελλαδικη μυστικη ψηφοφορια στελεχων μελων και φιλων, που θα γνωριζουν τι ψηφιζουν. Ο φασισμος ειναι πιο κοντα σε καθεστωτικους, status quo παρα σε μια ψηφοφορια. Εστω, μπορει να βρεθει ενα πιο ηπιο μετρο, αλλα μετρο αποφασιστικο, αποτελεσματικο και κυριως ανακοινωσιμο μεσα στην Εθνικη συνδιασκεψη.
Αυτα προς το παρον Γιωργο

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Vagnes γίνεσαι άδικος,
Μόνο στρογγυλέματα δεν θέλω. Είμαι σαφώς υπέρ του ΒΒ.
Είμαι σαφώς υπερ της άποψης που λέει ότι δεν θα είμαστε εδώ σήμερα, αν ο ΓΑΠ είχε πράξει το ηθικά, πολιτικά, πολιτιστικά ορθό: να παραιτηθεί το βράδυ των εκλογών.
Δεν θα είμαστε εδώ αν επίσης είχε επιδείξει τις αρετές του ηγέτη που θα οδηγούσαν το ΠΑΣΟΚ σε νίκη.
Δυστυχώς και για αυτόν και για το ΠΑΣΟΚ είμαστε εδώ.
Είμαι στο πλευρό του ΒΒ. Βοηθώ σε όσα μπορώ για την επιτυχία της υποψηφιότητάς του.
Η κριτική στάση δεν έχει να κάνει με την στάση του ή τη συμπεριφορά του. Αρχή άνδρα δείκνυσι, και πριν την εκλογή του στην Προεδρία, δεν θα κρίνω την Προεδρική συμπεριφορά του. Επίσης, αρχή άνδρα έδειξε, σε ότι αφορά στον ΓΑΠ. Κι έδειξε ότι δεν μπορεί.
Έλεγα λοιπόν ότι η κριτική έχει να κάνει με τις απόψεις του. Από ότι φαίνεται και στο κείμενό μου υπάρχουν αρκετά διαφορετικές τοποθετήσεις. Αυτό όμως που θέλω είναι δυο πράγματα: έναν πρόεδρο που ασχέτως αν συμφωνώ με όλες του τις απόψεις μπορεί να διαμορφώσει ένα ΠΑΣΟΚ όπου θα ακούγονται και άλλες απόψεις και θα υπάρχει πλειοψηφία και μειοψηφία. Κι έναν Πρόεδρο που θα μπορέσει να ξαναφέρει το ΠΑΣΟΚ σε νικηφόρα πορεία. Και αυτό μπορεί να το κάνει ο ΒΒ. Δεν μπορεί ο ΓΑΠ, δεν μπόρεσε 3 1/2 χρόνια, δεν πείθει ότι θα το κάνει αύριο.
Αυτά για τα στρογγυλέματα, αυτά για ΓΑΠ και ΒΒ και το τι πιστεύω.

αντωνης είπε...

Είμαι σαφώς υπερ της άποψης που λέει ότι δεν θα είμαστε εδώ σήμερα, αν ο ΓΑΠ είχε πράξει το ηθικά, πολιτικά, πολιτιστικά ορθό: να παραιτηθεί το βράδυ των εκλογών.

μια μονο ερωτηση: Ποιος πολιτικος εχει παραιτηθει ποτε;
Και για να θυμηθουμε κατι απο τα σχετικα προσφατα, μετα τη ληστεια του χρηματιστηριου το 2000, παραιτηθηκε κανεις; Μετα την τροπολογια Παχτα; Μετα τα γεγονοτα με τον Οτσαλαν;

αντωνης είπε...

Οσον αφορα κατι αλλο σε σχεση με το επαγγελμα του συμβουλου. Σιγουρα καμια δουλεια δεν ειναι ντροπη, ουτε και ειναι σιχαμερο. Αλλά σε σχεση με αυτο που σπουδασες, εγω θα το χαρακτηριζα "παρασιτικο"
(και για να μην παρεξηγηθω, αναφερομαι στο επαγγελμα και οχι φυσικα σε σενα προσωπικα)

DINOS TZORTZOGLOU είπε...

Συγχωρέστε με που θα κάνω ... σχόλιο χωρίς να έχω διαβάσει τα παραπάνω, αλλά ... κόλλησα από την αρχή...
Δεν γίνονται ... συνεργασίες ξεκινώντας με ... Πολυδώρειες "διαπιστώσεις" ότι "η αυτοαποκαλούμενη Αριστερά ενθαρρύνει ... ακραίες και αντικοινωνικές συμπεριφορές"...
Αφήστε μας ήσυχους καλύτερα...
Συνεργαστήκατε με το Μάνο και τον Ανδριανόπουλο... Καιρός να ... βρεθείτε με το Βύρωνα...
Τα υπόλοιπα ... "μεστά", δε με αφορούν φαντάζομαι μετά από την ωραία σας εισαγωγή....

kbabis είπε...

Αγαπητέ Σακελλίων δεν είναι επίθεση και δεν είναι λάσπη στο πρόσωπό σου διότι δεν γνωριζόμαστε. Αλλά αυτό που θέλω να υπογραμμίσω είναι οτι και αυτό του καπιταλιστικό κουμμούνι που μιλάει σαφώς για το πρόβλημα της Ελλάδας που είναι η Παραγωγή και μέσω αυτής η Ανάπτυξη. Αυτό ουσιαστικά θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ και αυτό νομίζω οτι είναι η αριστερή αντιμετώπιση των πραγμάτων στην Ελλάδα αυτή την στιγμή, διότι η δεξιά αντίληψη λέει ας γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και ας κάνουνε ελεημοσύνη. Αυτό είναι το αναχρονιστικό στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να διαννοηθώ πως δράσεις που θα πρέπει να έχει το κράτος μετατίθενται σε οργανώσεις πολιτών και εθελοντές, οι οποίες απο τις δεξιές κυβερνήσεις ενθαρρύνονται - βλέπε λογαριασμοί για τους πυρόπληκτους.
Μακάρι όσοι έχουνε τις δυνατότητες και δεξιότητες να βοηθούσανε περισσότερο την Ελλάδα και ας είχανε και δύο και τρία αυτοκίνητα εισαγωγής αφού θα δίνανε την δυνατότητα να έρθουνε λεφτά στην Ελλάδα -οχι απο τουρισμό.
Μακάρι να μπορούσα να οδηγήσω αυτοκίνητο κατασκευασμένο στην Ελλάδα και ας μην είναι Ελληνικό.
Μην το παίρνεις προσωπικά απλά θέλω να θίξω μια άλλη πλευρά.
Καλή νύχτα

kbabis είπε...

Και κάτι άλλο, είμαι σαφώς υπέρ του Βαγγέλη του Βενιζέλου και για αυτό βάζω εδώ τέτοια ζητήματα.
Οι άλλοι είναι της "φιλευσπλαχνίας και του πόσο καλός είναι ο διάδοχος"

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο διαφορετική είναι η γενική αύξηση εμμέσων φόρων, όπως με το ΦΠΑ και διαφορετική είναι η επιλεγμένη φορολογία σε πολυτελείς δαπάνες για τις συντάξεις του κοσμάκη.
Στην πρώτη περίπτωση πληρώνουμε όλοι.
Στη δεύτερη, υπάρχει ευθεία σχέση.
Κύριε βγάζεις και θέλεις να καταναλώνεις χωρίς όρια μολύνοντας και το περιβάλλον θα πληρώσεις και θα παέι κατευθείαν αυτό που πληρώνεις σε αυτούς που αδικείς.
Θέλεις να γλυτώσεις τους φόρους, χα επένδυσε τα λεφτά σου εκεί που θα σου πει η οργανωμένη δημοκρατικά κοινωνία.
Αυτό θα πει έστω μεταρυθμιστικός σοσιαλισμός, ότο δεν συμβιβάζεσαι επ' ουδενί με το τυχοδιωκτικό κεφάλαιο...

Ανώνυμος είπε...

oson afora to 39 simia
ta perissotera basika shmeia einai theseis apopseis tou GAP
einai diladi h vasikh politikh atzenta tou Papandreou
idika kapia ousiastika-praktika shmeia politikhs opos eksoterikh politikh kypriako, pedia, sxeseis kratous eklisias,einai vasika
simeia pou o E.venizelos exei diaforetikes apopseis
an dhladh diabasete oles tis theseis plhn ths 39 se kapion sto dromo
kai ton rotisete pion mesa sto pasok antiprosopeeuei ayto to keimeno ton GAP h ton EVENIZELO
TO 99% auton pou kseroun tha sas apanthsoun tou GAP

edo milame gia kloph ideologikhs atzentas

tis 38 loipon theseis tou GAP einai ikanos
na igiithei o Evenizelos !!!

epishs ta shmeia ayta einai poli pio omorfa diatipomena
alla kai pio kathara
stis idees tou kyriou tzioth

ps.
file giorgo
epimerous sxoliasmos sintoma

Elias είπε...

Το κείμενο θέσεων είναι πολιτικό,γενικό,χρήσιμος οδηγός διακυρήξεων,επίκαιρο και σύγχρονο ταυτόχρονα.
Όμως: νομίζω οτι εν οψει της Συνδιάσκεψης, το ΠΑΣΟΚ χρειάζεατι περισσότερο αναλυτική επεξεργασία θέσεων ως προς το ζητημα Δομή και Ρόλοι(το θέτεις φυσικά αλλά θα προσθέσω ,μου επιτρέπεις)
-Η κατ'ονομα συλλογικότητα των οργάνων ,πρέπει να μεταλλαχθεί άμεσα. Οι θέσεις σε κορυφαία ζητήματα πρεπει να τεθούν σε περισσότερο δημοψηφισματικό χαρακτήρα.
- Η οργανωτική δομή του κόμματος πρέπει να μετεξελιχθεί σε οριζόντια .Καλό θα είναι να αντιγραφεί το μοντέλο των Νέων εργατικών( για να μην μακρυγορώ)
- Να καταργηθέι το Πολιτικό Συμβούλιο και όλα τα υπόλοιπα ολιγομελή περιττά θεσμικά όργανα, και να ισχυροποιηθεί ένα πιο συρρικνωμένο Συνεδριακό Σώμα,με αντιπρωσόπους αναλογικά εκλεγμένους απο τις τοπικές κομματικές οργανώσεις(ενδοκομματικοί βουλευτές)
- Ενα συγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα, δεν μπορέι να μην υιοθετεί τον θεσμό της εναλλκτικής πολιτικής(ακτιβισμός)έστω και με κομματική σφραγίδα.Δεν μπορέι ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ να είναι και Οικολόγος δηλαδή( κοτζαμ Γκορ έγινε Ηγέτης της Διεθνόυς Οικολογίας, με την δυναμη της εικόνας)
- Ο αρχηγός: δεν πρέπει να έχει ηγετικά θεσμοθετημένη ομάδα, περαν της σκιώδους κυβέρνησης, και όχι της Τομεάκής Οργάνωσης
( ενδοκομματικά ''υπουργεία'').
Να συνειδητοποιήσει ο νέος αρχηγός οτι δεν μπορεί να επιλέγει ,αλλά κυρίως να επικυρώνει πλειοψηφικές αποφάσεις για πρόσωπα: επιτέλους, τίς απόψεις τίς έχουν πρόσωπα,άνθρωποι.
Είναι σημαντικό να επιλέγονται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ οι φορείς των ιδεών, των θέσεων.
Τα πόστα,οι ρόλοι, τα αξιώματα σημαίνουν εικόνα,προ΄βολή θέσεων, ανάληψη ευθυνών,και όπως ελεγε ο γέρος Παπανδρέου, ''οι υπεύθυνες θέσεις είναι για υπέυθυνους ανθρώπους''

Elias είπε...

Δευτέρα, 15 Οκτώβριος 2007
Ο ΜΙΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ...ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Στην διαχείριση μιας κρίσιμης πληροφορίας, οι κανόνες ποσοστιαίας συμπύκνωσης μηνυμάτων αποτελούν βασικές παραμέτρους,άρα συμφωνώ με τον Ανδρουλάκη ως προς το σχόλιο του περί ανάγκης πληροφόρησης για τη επιλογή κατάλληλου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ,αλλά φυσικά το 70% πυκνότητα πληροφορίας, είναι υποκειμενικό κριτήριο,μάλλον εμπειρικής φύσεως. Θα παραπέμψω , σε πολιτικως εφαρόσιμα παίγνια με οριακά εφικτές
ισορροπίες,( νέες τάσεις των Camerer κ.α)όπου οι γύροι επιλογών/ψήφων έχουν μεν ασύμετρη πληροφοριακή αρχή αλλά καταλήγουν σε σχεδόν συμβατές με το κοινό συμφέρον λύσεις( πχ, το αν δεν ξέρεις την ατζέντα Σκανδαλίδη, ίσως σε παρασύρει να θεωρήσεις πιο''σωστή'' ατζέντα μια εκ των δυο άλλων)
Κοινώς, εκτός απο τον εμπειρικό κανόνα στο behavioral game του ΠΑΣΟΚ, αρκετοί άνθρωποι,εν αγνοία τους,αποτελούν τους περίφημους agents της ισορροπίας που ίσως προκύψει.Γιατί λέω ίσως: διοτι,όπως διεπίστωσα και σε άλλες 2 εσωκομματικές εκλογές,σε ξένες χώρες( Cameron /UK, Pronti/Italia) με μικρότερη βάση εκλεκτόρων,ετσι και τώρα βλέπω περιθώρια ορθολογικών αναγωγών για τις μειοψηφικές επιλογές!
Θα γίνω,για τους μή μυημένους με την θεωρία παιγνίων,πιο απλός:αν οι περισσότεροι στις 11/11 ψηφίσουν αρχηγό, με βάση την λογική του 70% πληροφοριακής συσσώρευσης, τότε δεν αποκλέιεται, ένα μειοψηφικό αλλά κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων ,να έχουν ανω του 70% πληροφορηση και μάλιστα ισοκατανομικής φύσεως μεταξύ των 3 υποψηφίων,και αυτή η μειοψηφία να ''γράψει αποτέλεσμα''( στα πάιγνια ατελούς πληροφόρησης με επιλογές/ψήφους, δεν αποκλείονται οι περιπτώσεις ''τυχαίας σύμπτωσης'' λάθος αξιολογήσεων πληροφοριών)
Κοινώς λοιπόν, αυτοί που θα βγάλουν αρχηγό, δεν είναι κατ άναγκη και αυτοί που πληροφορήθηκαν τις περισσότερες θέσεις των υποψηφίων,αλλά αυτοί που έστω και τυχαία θα επιλέξουν στην πλειοψηφία μή αξιολογημένες αντικεμενικά ατζέντες των τριών εν δυνάμει αρχηγών.
Οπότε,ας μην αναμένουνε να βγεί αυτός που θα πέισει σωστά και τίμια τον κόσμο,ας το καταλάβουν όλοι καλά αυτό!Θα κερδίσει αυτός που θα πέισει τον περισσότερο κόσμο,ετσι απλά,όπως γίνεται πάντα όταν αυτοί που επιλέγουν είναι πολλοί και ευνοούν την ατελή πληροφόρηση

Unknown είπε...

Το είδα και το διάβασα ρε συ Γιώργο. Αλλά πάλι πολύ γενικό είναι. Τέτοια γράφει και Βενιζέλος με τον Σκανδαλίδη και δεν μπορεί κανένας να δεί τη διαφορά από τον Παπανδρέου. Και όταν διαβάζεις τα κείμενα που φτιάχνει ο Παπανδρέου με τη βοήθεια της Διαμαντοπούλου, του Μητσού και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, δεν μπορείς να καταλάβεις που διαφέρουν από του Καραμανλή του Σουφλιά κλπ.
Σκέψου όμως οτι τέτοια παρεξήγηση ανάμεσα σε κείμενο του ΠΑΣΟΚ 1974-1981 και σε κείμενο της ΝΔ, της ίδιας περιόδου,δεν μπορούσε να συμβεί. Ο ένας ήταν Αριστερά και ο άλλος Δεξιά. Η μέρα με τη νύχτα. και το πρόβλημα δεν είναι φυσικά συγγραφικό, αλλά πολιτικό.

Ανώνυμος είπε...

@antoniskokorikos
to pragma einai aplo
kai epikinoniako
se epipedo politikhs-propagandas
tha prepei to pasok na "diafimisei" perissotero
tous tomeis ekeinou pou oi diafores me nd einai pentakathares
diaxorismos kratous-eklisias, peribalon, diethnismos, stiriksh mionothton
autes einai oi old-time-classic diafores aristeras-deksias

na metaferei diladi auto thn sizhthsh se tomeis ths politikhs
pou oi diafores einai eudiakrites
auto gia mena einai to proto vhma-epikinoniako-trick

to deutero diskolotero alla kai ousiastikotero einai
h paradoxh tou perissoterou kratous sthn epoxh
ths pagosmiopihshs me skopo thn anadianomh tou ploutou
APETYXE

h allagh politikon epilogon kai meson gia epiteuksh
stoxon sth socialdhmokratia, kai h xrisimopihsh
fileleutheon politikon me apotelesma
thn anadianomh tou ploutou den sinista allagh
pleushs kai prodosias apla proodeutikothta
kato apo to prisma tou agona ths mioshs ton anisothton,
to na sigrineis to 81 me to 2007 einai "akyro"
o karolos den elege oti pantote oi politikes allages
epote ton ikonomikon? auto den einai aristerh skepsh?

telos panton ego tha sinexiso na troo "kolima"
kai na leo oti to kurio problima tou pasok
fenete sthn periptosh tou tzioth
dhladh apaksiosh enos neou prosopou
uparxei kanena probeblimeno stelexos 30arhs sto pasok kai den to kseroume?
adinamia kai politiko adieksodo ton "sofon"
na katalaboun tous neous
laikismos "enas me porche den ginete na ekferei sosth gnomh"
anarotieme an kathise kanenas na thn diabasei
h thledhmokratia einai pio dinath apo tis idees kai ton dialogo
se tetio bathmo pou otidhpote diaforetiko - rizospastiko ston
kosmo tou pasok(poso malon se olh thn kinonia) na fenete grafiko
tragiko kolima me to onoma ANDREAS PAPANDREOU
os pote tha orkizonte oloi hte me ton gap hte me ton venizelook kai tha to kanoun simea?

vagnes είπε...

Φιλε Γιωργο
Αν νομιζεις οτι σε αδικησα πιστεψε με δεν ηταν στις προθεσεις μου.
Δεν ειμαι αδικος ουτε διακατεχομαι απο φασιστικη νοοτροπια!!... ανησυχος απλα ειμαι...
(Δεν νομιζω παρ' ολα αυτα οτι ειναι πιο δημοκρατικο να φευγουν οι ψηφοφοροι αηδιασμενοι απο "ιδιοτελεις" βαρονους, παρα οι "ιδιοτελεις" απο καθολικη ψηφοφορια).
Ομως θελω να σου πω τουτα:
Η προσπαθεια ολων που θελουν να αλλαξουν αυτα που μας εφεραν σε τουτο το σημειο, πρεπεινα κατευθυνεται πρωτα και κύρια στο να διαπιστωσουν και με περισση τολμη ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΈΣ ΤΟΥΣ απο αυτους που μας εφεραν εδω και να ΧΑΡΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ που θα αποτελεσει την εγγυηση για να βγουμε απο εδω.
Αν σε μια γενικολογη περιγραφη θεσεων και προτασεων, στην οποια μπορει και να συμφωνουν ολοι, οι συνεδροι περιμενουν το τελος , για να καταλαβουν αν ειστε με τον εναν ή με τον αλλον και να χειροκροτησουν αναλογα, τοτε νομιζω οτι οι θεσεις αυτες δεν επιτελουν το εργο που φιλοδοξουν να επιτελεσουν.
Σε μια εθνικη συνδιασκεψη δεν βραβευεται αυτος που εγραψε την καλυτερη "εκθεση ιδεων" για το ιδιο θεμα, οπως γινεται στα σχολεια, βραβευεται εκεινος που συνεπαιρνει το πληθος με το οραμα του, την ΝΕΑ πολιτικη του και που οδηγει την "εκθεση ιδεων" σε τοπους που κανεις δεν εχει φανταστει.
Το κριτηριο της ψηφου των πολιτων, τα τελευταια χρονια, ειναι η τιμωρια και οχι η επιβραβευση.
Οποιος φιλοδοξει, αυτο το κριτηριο, να το αντιστρεψει, πρεπει οταν παρει το μικροφωνο στο χερι του, να καθηλωσει στις θεσεις τους ολους τους συνεδρους, ολα τα ΜΜΕ, ολο το λαο.
Για να γινει αυτο κατα την αποψη μου πρεπει ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ να παρει καποιος τις χοντρες πληγες της χωρας μας (και ειναι πολλες) και να προτεινει με τολμη, αποφασιστικοτητα, εμπνευση και κυριως με σεβασμο στις αποψεις των πολιτων, την πολιτικη του και τις προτεινομενες λυσεις του. Αφου αναφερθει σε ολα αυτα να δωσει την εξηγηση του γιατι ολα αυτα δεν λυθηκαν τοσο καιρο και στο τελος να περιγραψει με ελαχιστα λογια τις γενικες του αρχες.
Ελπιζω να εχεις καταλαβει πως αυτα ειναι τα πιστευω μου και πως η καθε καλοπιστη κριτικη που κανω θελω να οδηγει σε θετικες σκεψεις αλλα κυριως σε ωφελιμες για ολους ενεργειες και λυσεις.
Θελω να ελπιζω οτι αυτο το εχεις καταλαβει.

chriskam είπε...

Αναφορικά με τις διάφορες ενστάσεις οι οποίες διατυπώνονται σχετικά με το κείμενο των 39 θέσεων θα ήθελα να πω τα παρακάτω:
πρώτα είναι ένα κείμενο αρχών και θέσεων άρα εξ ορισμού γενικό. Είναι η βάση οικοδόμησης πολιτικών πρακτικών οι οποίες βέβαια μένει να επιβεβαιωθούν (όταν με το καλό...)
Δεύτερο, αν κάποιος πιστεύει ότι μέρος αυτών πρεσβέυει ο ΓΑΠ ας αναρωτηθεί τι έλεγε το κόμμα του μέχρι τις εκλογές και ποιος το είχε καταλάβει, σίγουρα όχι αρκετοί...
Τρίτο ας μην ξεχνάμε ότι το κείμενο καταλήγει σε ένα συμπέρασμα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την προοπτική του.
Κλείνοντας, σημειώνω ένα ερώτημα μήπως και γνωρίζει κάποιος την απάντηση. Αν επιβεβαιωθεί η απάντηση που ήδη έχω νομίζω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει δίλλημα Παπανδρέου/Βενιζέλος.
Το ερώτημα: Ποιος έκανε την κεντρική προεκλογική ομιλία του πασόκ στη μονοεδρική της Ζακύνθου;

vagnes είπε...

chriskam.
Φανταζομαι οτι στη Ζακυνθο μιλησε ο Βενιζελος φιλε chriskam.
Ομως απλα θελω να συμπληρωσω, πως προεκλογικα στη Ζακυνθο ο Δημαρχος της (ΝΔ), αποπειραθηκε να τιναξει τα στοιχεια που τον ενοχοποιουσαν για καταχρηση εκατομυριων ευρω, μαζι με το Δημαρχειο και οσους ηταν μεσα και κοντα σ' αυτο και την τελευταια στιγμη απεφεύχθη η τραγωδια. Ημουν διακοπες εκεινη τη εποχη στη Ζακυνθο και εζησα το κλιμα πολυ εντονα. Ηταν για λυπηση το εκλογικο κεντρο της ΝΔ μετα το συμβάν.
Θελω να πω μ' αυτο οτι και μονο η παρουσια ενος μελλοντικου ηγετη δεν ειναι αρκετη απο μονη της, για να αντιστρεψει εκλογικα αποτελεσματα, χρειαζονται, οπως πολυ καλα γνωριζουμε ολοι και αλλες πολλες προϋποθεσεις.
Το σχολιο μου γινεται στο ιστολογιο του φιλου Γιωργου, αφου αναζητησα αλλα δεν βρηκα το δικο σου, φιλε chriskam.

chriskam είπε...

φίλε vagnes
ας συνεχίσουμε εδώ το διάλογο, αφού είμαι νέος στα blog και μάλλον αυτή τη στιγμή ο χρόνος μου περιορισμένος. έχεις απόλυτο δίκιο να λες ότι τα πρόσωπα δεν αρκούν. Άλλωστε η προσπάθεια να δομηθεί ένα κείμενο θέσεων όπως αυτό του Γιώργου αυτό ακριβώς επισημαίνει. Μέχρι εδώ είμαστε σύμφωνοι. Σύμφωνοι και σχετικά με το ότι και συγκυριακά γεγονότα γέρνουν την πλάστιγκα προς τη μια ή την άλλη πλευρά.
Άκου τώρα και τη σωστή απάντηση, την ομιλία πραγματοποίησε ο συγγραφέας κ.Νίκος Παπανδρέου ο οποίος τυγχάνει αδερφός του προέδρου, μίλησε δε για τα παιδικά τους χρόνια και τις εμπειρίες τους ως παιδιά πολιτικού. Θα μπορούσε βέβαια να έχει πάει η Μαργαρίτα, ο Ανδρίκος ή η Αντα. Στις επόμενες εκλογές εφόσον κερδίσει ο ΓΑΠ στις 11 Ν. μπορεί να στείλει και την κόρη του αφού θα είναι σε κατάλληλη ηλικιά... Στην αλήθεια δεν θέλω να διακωμωδήσω την κατάσταση διότι αισθάνομαι ότι τέτοιες συμπεριφορές και πολιτικές αποφάσεις αποκαλύπτουν τις βαθύτερες αντιλήψεις του προέδρου για τη σχέση του με το πασοκ και μας εκθέτουν όλους.

Ανώνυμος είπε...

Στοιχειώδη ‘μαθήματα πολιτικής’ με αφορμή τα εκατοντάδες σχόλιά σας για την κίνηση Βενιζέλου

http://mimisandroulakis.blogspot.com/2007/10/blog-post_17.html

vagnes είπε...

@ chriskam
Με τις αποψεις και τις θεσεις του Γιωργου (Σακελλιων) κι' εγω συμφωνω.
Η διαφωνια μου αλλου εστιαζεται και οχι στην αποριψη καποιας απο τις 39 θεσεις του, αν διαβασεις τα σχολια που εκανα. Εν ταχει το χειροπιαστο και το οραματικο μου λειπει απο τις θεσεις αυτες, καθως και η δικαια και καταλογιστικη των ευθυνων της ηττας επιχειρηματολογια ωστε να καταγραφεται η καλοπιστη επι των λαθων κριτικη και ετσι να αποφευγεται η επαναληψη των ιδιων λαθων στο μελλον.
Το φαινομενο που περιγραφεις ειναι επισης αρνητικο δεν ειναι ομως και το σοβαροτερο. Το σοβαροτερο ειναι οτι η συνεχομενη ακολουθια λαθων και απο τους δυο, θα ελεγα, μας αποπροσανατολιζει απο τη συγκριση των θετικων που αναμφισβητητα εχουν και οι δυο (ανεξαρτητα φυσικα ποιον υποστηριζουμε ο καθενας) και που αυτα τα θετικα ειναι τα χρησιμα εργαλεια για να κανουμε την επιλογη μας πιο σωστη και πιο συμφερουσα για το ΠΑΣΟΚ και την προπτικη του, φυσικα και για εμας αλλα και γενικοτερα για την Ελλαδα . Γιατι και ο Γιωργος και ο Βαγγελης εχουν πολλα να προσφερουν στον τοπο γιατι ειναι απο τα πιο μεγαλα, αν οχι τα μεγαλυτερα κεφαλαια, που διαθετουμε αυτη τη στιγμη οχι στο ΠΑΣΟΚ αλλα στην Ελλαδα. Το κομμα χρειαζεται και τους δυο, ανεξαρτητα απο ποια θεση θα εχουν μετα τις 11/11. Αυτο θα πρεπει να τους δινουμε να καταλαβαινουν με την κριτικη μας.

Elias είπε...

Δες σχόλιο στον Μίμη....

kospap είπε...

Φίλε Γιώργο,

μετά απο αρκετές μέρες, κατάφερα να διαβάσω το κείμενο και πλέον είμαι σε θέση να διατυπώσω τις αρχικές επισημάνσεις μου.
Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με την λογική του κειμένου, όπως άλλωστε έχουμε περιγράψει στο παρελθόν.
Θεωρώ όμως, οτι το βασικό ζητούμενο, είναι το ΠΑΣΟΚ, να αποτελέσει δύναμη ανατροπής θέσεων, στάσεων, συμπεριφορών στην ελληνική κοινωνία και όχι απλά να αποτελέσει αξιόπιστη κυβερνητική λύση , στα πλαίσια της τηλεοπτικής δημοκρατίας.
Η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια, με τις ευθύνες του πολιτικού μας φορέα κύριες και ακέραιες, οδηγήθηκε ,ίσως, στην πιό συντηρητική και αδιάφορη για τους θεσμούς και για την δημοκρατία, περίοδο. Δεν μπορέσαμε, υπο το βάρος της διαχείρισης της εξουσίας και της προσπάθειας για την επίτευξη μεγάλων εθνικών στόχων την περίοδο 2000-2004 , και απο την αδυναμία εκφοράς πολιτικών θέσεων την περίοδο 2004-2007, να μιλήσουμε πολιτικά , να αναδιατυπώσουμε την σύγχρονη αριστερή οπτική με αποτέλεσμα να συνθλιβούμε απο την ισοπεδωτική λογική της πολιτικής ομοιομορφίας και της ανυπαρξίας ουσιαστικών διαφορών.
Ο πρώτος στόχος,όπως και εσύ επισημαίνεις, είναι να αναδιατυπώσουμε με σαφήνεια και στιβαρότητα, το περίγραμμα των θέσεων μας και το όραμά μας για την Ελλάδα του 21ου αιώνα.Ο ορισμός της δίκαιης και ισχυρής κοινωνίας, όπως διατυπώνεται στα κείμενα των "ΓΡΑΚΧΩΝ" με έμφαση στην αειφόρο ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή , τις κοινωνικές υποδομές , την τεχνολογία της γνώσης και την παιδεία, πρέπει να αποτελεί για εμάς, σημείο αναφοράς και προσδιορισμού της ταυτότητας μας.
Δυστυχώς, παρ'οτι , στην ρητορεία του πολιτικού μας φορέα υπήρξαν αναφορές σε αυτήν την πολιτική προσέγγιση, χάθηκαν μέσα στην ασάφεια , τις παλινωδίες και την θολή εικόνα της πολιτικής μας ηγεσίας.
Ο δεύτερος στόχος , είναι, να αναδείξουμε εκείνες τις ριζοσπαστικές τομές που επιθυμούμε να υλοποιήσουμε στους θεσμούς και σε όλο το φάσμα της Δημόσιας Διοίκησης, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την Ελλάδα και σίγουρα ο διαχωρισμός Κράτους -Εκκλησίας είναι σε αυτή την κατεύθυνση.
Η Παιδεία πρέπει να είναι μια απο τις προτεραιότητες μας και θα συμφωνήσω σε αυτό το σημείο με την προσέγγιση του Χριστόφορου.
Όμως, στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, θεωρώ οτι πρέπει να δούμε την κατάσταση ώς έχει και όχι επηρεαζόμενοι απο συναισθηματισμούς ή άτολμοι μπροστά στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Η προσέγγισή μας, πρέπει να είναι η ποιοτική εκπαίδευση σε κάθε βαθμίδα,η καινοτομία και η αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, η αυστηρή αξιολόγηση κάθε εκπαιδευτικού φορέα δημόσιου, ιδιωτικού, μη κερδοσκοπικού, με αυστηρές ποινές, όπως η ανάκληση της άδειας λειτουργίας ή η μή εξίσωση των πτυχίων, ή η περικοπή χρηματοδότησης. Σε ότι αφορά την λειτουργία του Κράτους, θα πρέπει να εξετάσουμε σε μεγαλύτερο βάθος τις τομές στην Δημόσια Διοίκηση με έμφαση στο λιγότερο αλλά ισχυρό και διάφανο κράτος . Στην διοικητική αναδιάρθρωση , όχι μόνο στην κατεύθυνση των αιρετών περφερειαρχών, αλλά κυρίως στην θεσμική και οικονομική επάρκεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Τρίτος στόχος, είναι η αναμόρφωση του ΠΑΣΟΚ.
Τα τελευταία χρόνια, το ΠΑΣΟΚ, διαμορφώθηκε σε κλειστή λέσχη αξιωματούχων, με κληρονομικά δικαιώματα και ελιτίστικες λογικές.
Οι εξαιρέσεις ελάχιστες, η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού μηδαμινή, η απόσταση απο την δυναμική κοινωνία κλιμακούμενη.Αυτή η κατάσταση, πρέπει να ανατραπεί. Πρέπει να θεσμοθετήσουμε ανοικτές , αλλά ελεγχόμενες διαδικασίες, διάρκεια θητείας στα κομματικά όργανα με μέγιστό τους 3 κύκλους εκπροσώπησης στο ίδιο όργανο.
Γνώμη μου είναι να εξαιρούνται μόνο οι βουλευτές για τους οποίους αποφαίνεται ο λαός, στις εκλογές, και τα οργανωμένα μέλη κατα την διάρκεια της αξιολόγησης των υποψηφιοτήτων τους ακόμα και άν είναι εν ενεργεία.
Ο πολιτικός διάλογος και οι θέσεις , δεν είναι μια διαδικασία σε κλειστούς τοίχους και με παράξενες οργανώσεις. Είναι μια διαδικασία δυναμική και ανοικτή σε κάθε υπεύθυνο πολίτη.
Η ηγεσία μας, πρέπει να έχει σαφή και σύγχρονο πολιτικό λόγο και όχι λόγια για τις εντυπώσεις, σαφήνεια , σοβαρότητα, αξιοπιστία, πυγμή αλλά και ευαισθησία,τόλμη, διαφάνεια, ανοικτούς ορίζοντες και σεβασμό στην άλλη άποψη.
Σε αυτή την φάση, δεν μπορώ να πώ οτι , όλα αυτά εκφράζονται στο πρόσωπο κάποιου απο τους υποψηφίους. Αυτό είναι περισσότερο ανησυχητικό για την επόμενη της 11ης Νοεμβρίου.
Ίσως να μήν χρειάζεται η αναφορά στον Ε.Βενιζέλο, αυτή την στιγμή.
Ίσως μετά την Εθνική Συνδιάσκεψη, να μπορούμε να τον ονοματίσουμε , αν μας καλύψει...
Σίγουρα, ο ΓΑΠ, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος, αλλα η μέχρι τώρα πρακτική του και οι καταστροφικοί σύμβουλοί του, τον καθιστούν "χαμένο" στην συνείδηση του κόσμου, ότι και αν κάνει...

Σημείωση: Πάνε τα ψηφαλάκια μας, πάνε τα, Γιώργο και Χριστόφορε και αγαπητοί άγνωστοι?φίλοι..

Manolis είπε...

Ημουν σύνεδρος το 2004 και μαζί με 5000 ακόμα ανθρώπους και τους βαρώνους του Πασόκ, ψηφίσαμε ομόφωνα υπερ του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας και υπερ των μη κρατικών πανεπιστημίων.
Αυτά εκεί μέσα, γιατί τα επόμενα χρόνια είδαμε τις αντιδράσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις κάποιων,που κατηγορούν τον Γιώργο για συγκεντρωτισμό.
4 χρόνια τώρα ακούμε πολλούς κατ' ιδίαν ΄δημόσια να αποκαλουν τον Γιώργο, Γιωργάκη με έντονη διάθεση απαξίωσης.Είναι οι ίδιοι που απαιτούσαν από τον Γιώργο να κερδίσει τις εκλογές.
Εχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την μεγάλη ήττα του 2004 και κανένας έως τώρα δεν έχει μπει στον κόπο να αναλύσει τα αίτια,και όταν πάει να ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση, διακόπτεται γιατί θεωρείται ένα θέμα ταμπού.Ο Σημίτης από τους καλύτερους έλληνες πρωθυπουργός,θέλει μεν να είναι ενεργός,αλλά και υπεράνω κάθε κριτικής.Μπορεί κάποια στιγμή να μας πεί,γιατί μαζί με την αρχηγία του κόμματος δεν έδωσε και την πρωθυπουργία στο Γιώργο?Μια κίνηση που θα έδινε την δυνατότητα στον Γιώργο να αποδείξει τις διαχειριστικές του ικανότητες και να αποβάλει και τα βαρίδια που κληρονόμησε(βλ. Παχτα κ.λ.π).
Πόσο αδικο είναι λοιπόν να χρεώνουν στον Γιώργο την ήττα του 2004,αλλά και εκείνη των επόμενων ευροεκλογών(εφταιγε η Ματσούκα!!!!).
Χρεώνεται ακόμα και τις Δημ. Εκλογές, όταν όλοι ξέρουμε τους υπεύθυνους της ήττας..που έκαναν ότι μπορούσαν για να χαθούν μεγάλοι πράσινοι Δήμοι(Εκλογική Επιτροπη, βουλευτες και οι προσωπικές πολιτικές)..Τότε βλέπετε έφταιγε η Καραχασάν!!!!

Τέλος στις τελευταίες εκλογές,αντιμέτωποι με την χειρότερη δεξιά κυβέρνηση κατορθώσαμε να χάσουμε.Είχαμε ξεχάσει ότι η χειρότερη κυβέρνηση είχε απέναντί της το χειρότερο Πασόκ.
Εδώ επικεντρώνονται και οι ευθύνες του Γιώργου.Τσίμπησε στη λογική της άμεσης επαναφοράς στην εξουσία και δεν έκανε τις τομές και ρήξεις που τόσο έντονα η κοινωνία απαιτούσε.
Φανταστείτε να κερδούσε το Πασόκ και τα ιδια πρόσωπα να καλούνταν να σχεδιάσουν για μια κοινωνία που τόσο πολύ έχει αλλάξει.Πρόσωπα φθαρμένα,σκουριασμένα και ξεπερασμένα.
Τέλος αφησα τελευταίο τα κυρίαρχα δίλληματα.
-Ηθική ή αμοραλισμός?
-Μετριοπάθεια ή αμετροπρέπεια?
-Πρόοδος ή συντήρηση?
-Ελλάδα φοβική ή πολυπολιτισμική?
-Εγω ή εμείς

Ο Γιώργος μπορεί να μην εχει το κλασσικό αρχηγικό στυλ και ύφος.
Ίσως να του λειπει και ο σαγηνευτικός ρητορικός λόγος.
Είναι ομως ο πολιτικός που εισήγαγε νέο ύφος και ήθος.
Στηρίζουμε Γιώργο γιατί 20 χρόνια εξουσίας μας έβγαλαν από το λούκι της "εξουσίας σαν αυτοσκοπό".
Προτιμούμε μια όμορφη διαδρομή που θα μας φέρει πάλι στην εξουσία.